Jeden billboard, wiele problemów

Zapadły niedawno wyrok NSA w sprawie interpretacji przepisów regulujących kwestię opłaty reklamowej potwierdza, że w przyszłości możemy spodziewać się wielu sporów w tym zakresie.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 grudnia 2018 r. (sygn. II FSK 1987/18) dotyczył kwalifikacji obiektów zlokalizowanych na terenie stacji benzynowej do kategorii tablic reklamowych i urządzeń reklamowych:

• dwustronnego billboardu, który zdaniem wnioskodawcy stanowi urządzenie reklamowe, a zdaniem gminy, z uwagi na dwie płaszczyzny, dwie tablice reklamowe, 
• pylonu cenowego, w przypadku którego wnioskodawca zwrócił się z prośbą o wskazanie części pylonu, której powierzchnia powinna być uwzględniana przy wyliczeniu opłaty reklamowej.

NSA zaprezentował interpretację rozumienia pojęć „tablica reklamowa” i „urządzenie reklamowe” wskazując, że pojęcia te należy traktować rozłącznie, każdorazowo analizę rozpoczynając od weryfikacji czy dany obiekt stanowi tablicę reklamową (poprzez zweryfikowanie istnienia charakterystycznej dla tablic „płaszczyzny”). Dopiero brak płaskiej powierzchni pozwala na kontynuowanie analizy pod kątem kwalifikacji obiektu do kategorii urządzeń reklamowych.

Wnioski płynące z orzeczenia mogą mieć wpływ nie tylko na opodatkowanie obiektów reklamowych opłatą reklamową (która na razie obowiązuje w niewielu gminach w kraju), ale również na spełnienie wymogów wprowadzanych przez coraz więcej gmin za pośrednictwem uchwał krajobrazowych. Zakwalifikowanie danego obiektu do kategorii tablic lub urządzeń reklamowych może zatem powodować różne skutki, przykładowo uchwała może nie wprowadzać ograniczeń co do ilości i wymiarów urządzeń reklamowych, ale ograniczać liczbę tablic reklamowych. Warto przy tym pamiętać, że przepisy przewidują bardzo dotkliwe kary finansowe np. dla przedsiębiorców którzy umieścili więcej reklam niż dopuszczają to lokalne przepisy (szerzej na ten temat pisaliśmy w Ekspresie RET w maju 2017 r.).

Analizowany wyrok przedstawia również ciekawe podejście do opodatkowania opłatą reklamową dwustronnego pylonu składającego się z podświetlonego logotypu (na szczycie) oraz modułów prezentujących aktualne ceny paliw. Według NSA (opierającego się na stanowisku gminy) pylon taki stanowi urządzenie reklamowe, jednak opłata od tego obiektu powinna być naliczana jedynie od części, na której umiejscowiony został logotyp stacji. Podejście to pozostaje w sprzeczności z niedawnym orzeczeniem WSA w Gdańsku z 12 września 2018 r. (pisaliśmy o nim w jednym z poprzednim numerów Ekspresu RET), w którym przyjęto, że jako bazę do obliczenia wysokości opłaty reklamowej należy przyjąć całą powierzchnię pylonu, w tym moduły cenowe.

Mając na uwadze, że mimo nielicznych – na tę chwilę – orzeczeń sądów, prezentują one odmienne stanowiska, możemy spodziewać się, że opłata reklamowa i regulacje z nią związane mogą być w przyszłości przyczyną wielu sporów między podatnikami a organami podatkowymi.