Rozliczenia z dostawcą usług księgowych z Indii bez podatku u źródła

Korzystne orzeczenie zostało wydane na skutek skargi wniesionej przez podatnika na interpretację indywidulaną wydaną w styczniu 2016 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach. W stanie faktycznym wniosku podatnik wskazał, że jest podmiotem należącym do międzynarodowej grupy kapitałowej, która planowała wprowadzić nowy model prowadzenia księgowości przez centrum usług wspólnych zlokalizowane w Polsce. Zgodnie z założeniami modelu, Podatnik miał dodatkowo zlecać część usług do powiązanej spółki indyjskiej. Usługi te obejmowały w szczególności: wsparcie w procesowaniu zobowiązań i należności; raportowanie księgowe; wsparcie w procesach pomocniczych dla usług importu i eksportu; zadania z zakresu sprawozdawczości finansowej, itp.

Podatnik podkreślił, że czynności wykonywane w ramach powyższych obszarów są w istocie wsparciem księgowym oraz usługami polegającymi na przetwarzaniu danych. Tym samym, nie mogą być zakwalifikowane jako „usługi techniczne” w rozumieniu polsko-indyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (u.p.o.). Zgodnie z postanowieniami u.p.o., wynagrodzenie za usługi techniczne wypłacane do spółki z siedzibą w Indiach może podlegać opodatkowaniu w Polsce podatkiem u źródła według stawki 15%.

W świetle art. 13 ust. 4 u.p.o. określenie "opłaty za usługi techniczne" oznacza wszelkiego rodzaju opłaty będące wynagrodzeniem za usługi menadżerskie, techniczne lub doradcze, włącznie z dostarczaniem usług personelu technicznego lub innego personelu (inne niż z tytułu wykonywania wolnego zawodu lub pracy najemnej). Jest to specyficzny termin, który nie występuje w większości zawartych przez Polskę umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W zaskarżonej interpretacji organ podatkowy uznał, że usługi świadczone przez podmiot indyjski na rzecz polskiej spółki mają szeroko rozumiany charakter usług technicznych, gdyż niewątpliwie pomagają one polskiej spółce w procesie zarządzania oraz mają także charakter doradczy oraz pomocniczy, czyli - zdaniem organu - „techniczny”. Organ argumentował, że ww. usługi umożliwiają polskiej spółce podejmowanie odpowiednich decyzji biznesowych i lepiej planować swoją działalność w przyszłości.

WSA w Łodzi nie zgodził się ze stanowiskiem organu wskazując, że usługi których dotyczyło zapytanie podatnika nie mogą być w sposób bezkrytyczny zaliczone do usług o charakterze menedżerskim, technicznym, czy doradczym. Sąd zaznaczył w szczególności, że sam fakt, iż przedmiotowe usługi pomagają w usprawnieniu procesu zarządzania innego podmiotu nie jest wystarczającym argumentem za taką kwalifikacją przedmiotowych usług. Tym samym, zdaniem WSA, nie dojdzie do powstania obowiązku zapłaty podatku u źródła w Polsce.

Wyrok łódzkiego sądu jest zatem pozytywną wiadomością dla podatników korzystających z usług wsparcia świadczonych przez podmioty z Indii. Nie rozwiązuje one jednak wątpliwości wynikających z nieprecyzyjnych zapisów u.p.o. z Indiami. Część organów podatkowych stoi na stanowisku, że wynagrodzenie za tego typu usługi podlega w Polsce opodatkowaniu. W obrocie prawnym funkcjonują  również odmienne – korzystne dla podatników rozstrzygnięcia (np: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 lutego 2012 r., IPPB5/423-1151/11-2/AJ).

Mając na uwadze powyższe rozbieżności orzecznicze, warto potwierdzić brak obowiązku podatkowego w Polsce poprzez wystąpienie z wnioskiem o interpretację indywidualną. Istnieje również możliwość ubiegania się o zwrot podatku już wpłaconego do organów podatkowych.