Nowelizacja ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy

Analizy

Nowelizacja ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy

Najistotniejsze zmiany

Strefa pracodawcy: podatki i prawo 17/2017 | 6 września 2017

Na początku sierpnia 2017 r. Prezydent RP podpisał nowelizację ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, która wprowadza szereg zmian w zakresie kwestii legalizacji pobytu i pracy cudzoziemców w Polsce. Prace nad nowelizacją przepisów imigracyjnych trwały już w 2016 roku i początkowo zmiana przepisów miała wejść w życie od 1 stycznia 2017 r. o czym informowaliśmy w ubiegłym roku (Strefa pracodawcy: podatki i prawo 1/2016 | 27 października 2016 r.). Ostatecznie przepisy przyjęte przez parlament w lipcu wejdą w większości w życie z dniem 1 stycznia 2018 r.

Ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy implementuje m.in. postanowienia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/36/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w celu zatrudnienia w charakterze pracownika sezonowego. Zmieniają się dotychczasowe przepisy dotyczące zezwoleń na pracę oraz wprowadzony został nowy typ zezwolenia na pracę, które dotyczyć będzie wykonywania przez cudzoziemców prac sezonowych. Zmianie ulegnie również uproszczona formuła legalizacji pracy oparta na oświadczeniu o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcom z Armenii, Białorusi, Gruzji, Mołdawii, Rosji i Ukrainy.

Poniżej przedstawiamy najistotniejsze zmiany dotyczące kwestii legalizacji pracy cudzoziemców w Polsce, które wprowadza nowelizacja ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Zezwolenia na pracę sezonową

Zezwolenia na pracę sezonową będą wydawane przez starostę właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi. O zezwolenie na pracę sezonową będą mogli ubiegać się obywatele wszystkich państw trzecich. Warunkiem zatrudnienia cudzoziemca na podstawie zezwolenia na pracę sezonową będzie przeprowadzenie przez pracodawcę tzw. testu lokalnego rynku pracy, który ma wykazać, że na dane miejsce pracy nie było chętnych Polaków (z obowiązku przeprowadzenia testu rynku pracy będą zwolnieni obywatele Armenii, Białorusi, Gruzji, Mołdawii, Rosji i Ukrainy).

Zezwolenia na pracę sezonową będą wydawane na okres nie dłuższy niż 9 miesięcy w roku kalendarzowym i zgodnie z zapisami dyrektywy będą dotyczyły sektorów rolnictwa, ogrodnictwa i turystyki (konkretne podklasy działalności według klasyfikacji PKD, w których będą wydawane zezwolenia na pracę sezonową, zostaną określone w rozporządzeniu wykonawczym).

Powyższa procedura będzie przebiegała dwuetapowo: w pierwszej kolejności pracodawca będzie zobowiązany uzyskać zaświadczenie o wpisie do ewidencji wniosków w sprawie pracy sezonowej. Następnie po uzyskaniu przez cudzoziemca wizy pracodawca zobowiązany będzie przedstawić dokument legalizujący pobyt cudzoziemca w Polsce oraz udzielić informacji o adresie zakwaterowania cudzoziemca w okresie pobytu w Polsce. Z chwilą dopełnienia ww. określonych wymogów starosta wyda zezwolenie na pracę sezonową.

Oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi

Ustawa pozostawia możliwość wykonywania pracy obywatelom Armenii, Białorusi, Gruzji, Mołdawii, Rosji i Ukrainy na podstawie uproszczonej procedury bez konieczności ubiegania się o zezwolenie na pracę tj. na podstawie oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi podlegającemu wpisaniu do ewidencji oświadczeń. Okres wykonywania pracy na podstawie oświadczenia nie będzie mógł być dłuższy niż 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy. Ustawodawca zrezygnował z planowanego wprowadzenia zezwoleń na pracę tymczasową, które miały zastąpić oświadczenia o zamiarze zatrudnienia cudzoziemca.

Oświadczenie może być uzyskane jedynie w przypadku jeżeli cudzoziemiec będzie wykonywał pracę w innych sektorach niż te przewidziane dla zezwolenia na pracę sezonową. Ponadto pracodawca będzie zobowiązany do:

- poinformowania starosty o podjęciu pracy przez cudzoziemca najpóźniej w dniu rozpoczęcia pracy;

- poinformowania starosty o niepodjęciu pracy przez cudzoziemca w terminie 7 dni od daty planowanego rozpoczęcia pracy określonego w oświadczeniu;

- wniesienia opłaty za wydanie oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi (wysokość opłaty będzie ustalona w rozporządzeniu);

Na szczególna uwagę zasługuje fakt, iż przy zapisach nowej ustawy, cudzoziemiec będzie mógł legalnie kontynuować pracę w Polsce nawet po zakończeniu ważności oświadczenia jeśli w ustawowym terminie wystąpi z wnioskiem o wydanie zezwolenie na pobyt czasowy i pracę. W takim przypadku zatrudnienie mimo upływu ważności oświadczenia będzie nadal legalne do momentu wydania przez właściwy urząd wojewódzki decyzji zezwalającej na pracę i pobyt w Polsce. 

Pozostałe zmiany wprowadzone nową ustawą

Obowiązek posiadania zezwolenia na pracę będzie dotyczył także cudzoziemców będących komplementariuszami prowadzącymi sprawy spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej oraz prokurentów, jeśli pobyt cudzoziemców na terytorium Polski będzie przekraczał łącznie 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy.

Wprowadzenie systemu teleinformatycznego ewidencjonującego oświadczenia. Z danych zgromadzonych w rejestrze będą mogli korzystać m.in.: wojewodowie, konsule, Straż Graniczna, Państwowa Inspekcja Pracy.

Możliwość wprowadzenia limitów wydanych oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi oraz zezwoleń na pracę w danym roku kalendarzowym (mogą dotyczyć poszczególnych województw, zawodów, rodzajów umów lub rodzajów działalności podmiotu powierzającego wykonywanie pracy).

Zaostrzenie kar dla podmiotów zatrudniających nielegalnie cudzoziemców – górny limit grzywny za wykroczenia pracodawców związane z nielegalnym zatrudnieniem został podniesiony do poziomu 30.000 PLN.

Subskrybuj newsletter "Strefa pracodawcy: podatki i prawo"

Subskrybuj na e-mail powiadomienia o nowych wydaniach

Czy ta strona była pomocna?