Przegląd zmian w prawie podatkowym

Zapraszamy do zapoznania się z informacjami dotyczącymi procesowanych zmian w prawie podatkowym. Dla Państwa wygody, wyselekcjonowaliśmy poniżej najnowsze projekty ustaw i rozporządzeń, które pojawiły się w ostatnim czasie. Pozostałe projekty znajdują się w pliku PDF „Przegląd zmian w prawie podatkowym”

Pozostałe

Projekty

Celem ustawy jest zwiększenie ochrony gospodarstw domowych, wprowadzenie ochrony dla podmiotów użyteczności publicznej, jednostek samorządu terytorialnego oraz mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw (MiŚP) przed drastycznym wzrostem rachunków za energię elektryczną poprzez wprowadzenie mechanizmu ceny energii elektrycznej „maksymalnej” do rozliczeń z odbiorcami uprawnionymi przez sprzedawców energii.

Jednocześnie przedsiębiorstwa obrotu energią elektryczną zostaną objęte rekompensatami. Wysokość rekompensaty co do zasady będzie stanowiła iloczyn ilości energii elektrycznej zużytej w danym miesiącu i różnicy pomiędzy ceną referencyjną obliczaną na każdy miesiąc z projektowanego w ustawie okresu wsparcia na podstawie danych z Raportów Miesięcznych publikowanych przez Towarową Giełdę Energii S.A., a ceną maksymalną określoną w ustawie.

Ustawodawca w celu ochrony odbiorców w grupie taryfowej G, jak również niektórych podmiotów użyteczności publicznej wykonujących kluczowe role władz publicznych w szczególności z zakresu polityki zdrowotnej, edukacyjnej i rodzinno-opiekuńczej oraz sektora małych i średnich przedsiębiorstw, przed drastycznym wzrostem cen energii elektrycznej zdecydował się na wprowadzenia mechanizmu ceny maksymalnej stosowanej w rozliczeniach z tymi odbiorcami.

Stan: 2.11.22 – ustawa podpisana przez Prezydenta.

Ustawa wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia, z wyjątkiem art. 35, który wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2024 r.

Link

Zmiana właściwości organu w toku postępowania (art. 21 § 3 k.p.a.).
Projekt przewiduje dodanie art. 21 § 3 k.p.a., zgodnie z którym organ właściwy miejscowo w dniu wszczęcia postępowania pozostanie właściwy do końca postępowania, nawet jeśli w toku sprawy zmienią się podstawy właściwości miejscowej. Rozwiązanie jest wzorowane na art. 15 Kodeksu postępowania cywilnego, art. 14 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz art. 18b Ordynacji podatkowej.

Skuteczność czynności podjętych przed wyłączeniem pracownika od załatwienia sprawy (art. 24 § 5 i 6 k.p.a.)
Zgodnie z projektem, czynności dokonane przez pracownika podlegającego wyłączeniu na postawie § 1 lub 3 pozostają w mocy, jeśli były wykonane przed ujawnieniem okoliczności uzasadniających wyłączenie oraz do czasu wyznaczenia innego pracownika. Organ będzie mógł jednak ponowić wykonane czynności. Jeśli czynności naruszają § 4, pozostaną w mocy, jeśli rozpoznanie sprawy przez innego pracownika nie mogłoby doprowadzić do innych ustaleń. Rozwiązanie wynika z tego, że wyłączenie następuje nie wcześniej niż w momencie uzasadniających je okoliczności, a więc do tego momentu czynności nie są podejmowane przez wyłączonego pracownika. Naruszenie przepisów o wyłączeniu pracownika może mieć różny wpływ na sposób załatwienia sprawy. Stosowanie prawa może mieć charakter uznaniowy, na przykład oparty na klauzulach generalnych, ale także sylogistyczny, więc możliwe są sytuacje, że inny pracownik, niepodlegający wyłączeniu, musiałby podjąć taką samą decyzję jak pracownik wyłączony. Analogiczne regulacje będą dotyczyły wyłączenia organu.

Organ wyznaczony do załatwienia sprawy (art. 26 § 2 k.p.a.)
W art. 26 § 2 k.p.a. dodane zostanie odesłanie do art. 20 k.p.a. dzięki czemu wyznaczenie organu nie będzie naruszało właściwości rzeczowej.

Czynności towarzyszące wyłączeniu organu (art. 26 § 2a k.p.a.)
Zgodnie z projektowanym przepisem, organ załatwiający sprawę w razie wyłączenia niezwłocznie przekaże organowi wyższego rzędu akta sprawy wraz z wszystkimi posiadanymi dokumentami i materiałami wskazującymi na okoliczności wyłączenia. Będzie to czynność materialno-techniczna.

Konsekwencje zmiany podstaw wyłączenia organu w toku postępowania (art. 26 § 2b k.p.a.)
Organ wyznaczony w wyniku wyłączenia innego organu pozostanie właściwy do czasu zakończenia sprawy w danej instancji, nawet jeśli doszło do zmiany stanowiska co do podstaw wyłączenia. Ma to sprzyjać stabilności i sprawności postępowania.

Następstwo prawne będące skutkiem oświadczenia wnioskodawcy i osoby mającej wstąpić w jego miejsce (art. 30a k.p.a.)
Projekt zakłada, że na wniosek strony, która wystąpiła z żądaniem wszczęcia postępowania organ będzie mógł dopuścić inny podmiot do udziału w postępowaniu, jeśli podmiot ten wyrazi zgodę i nie sprzeciwia się temu charakter sprawy. Przeniesienie decyzji na inny podmiot będzie dopuszczalne.

Doręczenia na skrytki pocztowe (art. 45a k.p.a.)
Możliwe będzie doręczanie przesyłek na skrytki pocztowe na wniosek adresata. Pismo będzie pozostawiane w placówce pocztowej operatora, a zawiadomienie o tym zostanie umieszczone w skrytce pocztowej adresata. Adresat będzie miał obowiązek zawiadomić organ administracji publicznej o każdej zmianie adresu skrytki pocztowej.

Zapis audio lub audio-wideo z czynności organu administracyjnego (art. 67 § 1 oraz 73 § 1c k.p.a.)
Organy administracji publicznej będą mogły fakultatywnie obok protokołu pisemnego utrwalić przebieg czynności za pomocą urządzenia nagrywającego dźwięk lub obraz i dźwięk. W takim przypadku protokół pisemny będzie można ograniczyć do najważniejszych oświadczeń osób biorących udział w czynności. Przed uruchomieniem urządzenia, konieczne będzie poinformowanie o tym osób biorących udział w czynności. Strona będzie miała prawo do otrzymania zapisu dźwięku lub obrazu.

Rozszerzenie podstaw obligatoryjnego zawieszenia postępowania administracyjnego (art. 97 § 1 pkt 6 k.p.a.)
Projekt przewiduje dodanie art. 97 § 1 pkt 6 k.p.a., zgodnie z którym organ administracji publicznej będzie mógł zawiesić postępowanie, jeśli wystąpi długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca jego prowadzenie. Katalog przyczyn umożliwiających zawieszenie stanie się otwarty, podlegać będzie jednak kontroli organu wyższego stopnia, zgodnie z art. 101 § 3 k.p.a.

Umorzenia postępowań administracyjnych z mocy prawa (art. 105 § 3 k.p.a.)
Zgodnie z projektowaną regulacją, organ administracji publicznej będzie zobowiązany niezwłocznie zawiadomić strony o umorzeniu postępowania z mocy prawa, co ma usunąć wątpliwości dotyczące interpretacji umorzenia z mocy prawa.

Przekazanie akt sprawy (art. 106 § 1a k.p.a.)
Organ załatwiający sprawę będzie miał obowiązek przekazania akt sprawy organowi współdziałającemu bez wezwania z jego strony. Możliwe będzie przekazanie odpisów, by nie utrudniać przebiegu zasadniczego postępowania oraz biorąc pod uwagę, że przy jednym postępowaniu może współdziałać kilka organów jednocześnie.

Zaskarżalność postanowienia w sprawie sprostowania lub wyjaśnienia niezaskarżalnych postanowień (art. 126 k.p.a.)
Do art. 126 zostanie dodany § 2, zgodnie z którym zażalenie nie będzie przysługiwało na postanowienie w sprawie sprostowania i wyjaśnienia postanowienia, od którego nie przysługuje zażalenie.

Ograniczenie orzeczeń o kasacyjnym charakterze (art. 138 § 2c k.p.a.)
Dodany zostanie art. 138 § 2c k.p.a., zgodnie z którym decyzja wydana z naruszeniem art. 25 k.p.a. nie zostanie uchylona przez organ odwoławczy, jeśli powtórne rozpatrzenie mogłoby doprowadzić wyłącznie do wydania takiej samej w swej istocie decyzji.

Sprzeciw od postanowień kończących postępowanie (art. 1891 k.p.a.)
Instytucja sprzeciwu zostanie rozszerzona na postanowienia kończące postępowanie lub rozstrzygające sprawę co do istoty. Termin do wniesienia sprzeciwu wynika z przepisów dotyczących trybów nadzwyczajnych. Sprzeciw nie jest dopuszczalny, gdy dowody okazały się fałszywe albo gdy decyzja została wydana w wyniku przestępstwa, ale upłynęło 10 lat od doręczenia decyzji. Sprzeciw od decyzji ministra może wnieść wyłącznie Prokurator Generalny. W postępowaniu wywołanym wniesieniem sprzeciwu od ostatecznego postanowienia prokurator będzie miał prawa strony.

Rozprawa zdalna (art. 89 § 3 k.p.a.)
Projektowana ustawa przewiduje możliwość rozprawy na odległość poprzez jednoczesną transmisję obrazu i dźwięku za pomocą odpowiednich urządzeń technicznych, jeśli strony się temu nie sprzeciwią. Rozwiązanie to będzie miało charakter fakultatywny – organ będzie mógł zaproponować je stronom, jeśli będzie miał ku temu możliwości techniczno-organizacyjne i nie wpłynie to negatywnie na prawa stron.

Stan: 20.10.22 – Projekt znajduje się na etapie opiniowania.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Link

I. Ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi

Zmiany w ustawie o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w zakresie tzw. opłaty od ,,małpek” nakładają na przedsiębiorców nowe obciążenia w postaci obowiązku przekazania nabywcy, w określonych przypadkach, wraz z fakturą dokumentującą obrót napojami alkoholowymi w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, informację o braku obowiązku zapłaty tej opłaty. W pozostałym zakresie zmiany mają charakter doprecyzowujący, eliminujący potencjalne spory interpretacyjne oraz upraszczający przepisy regulujące tę opłatę.

1. Brak mechanizmu weryfikującego zapłatę opłaty przez hurtownika na początkowym etapie łańcucha dostaw, w sytuacji, gdy przedsiębiorca przez niego zaopatrzony, posiadający jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy oraz na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych zaopatruje kolejnych przedsiębiorców. Proponuje się wprowadzenie zasady, zgodnie z którą każdy przedsiębiorca dokonujący obrotu napojami alkoholowymi w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, u którego powstał obowiązek zapłaty opłaty albo w przypadku, gdy obowiązek ten powstał wcześniej u innego przedsiębiorcy, będzie obowiązany przekazać nabywcy wraz z fakturą dokumentującą obrót takimi napojami, informację o braku obowiązku zapłaty opłaty za zezwolenie z tytułu zaopatrzenia w takie napoje. Ustawa określi minimalny zakres danych, jakie powinien zawierać przekazywany dokument. Dane zawarte w przekazywanej informacji znajdą odzwierciedlenie w informacji ALK składanej właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.
2. Niedostateczne powiązanie w przepisach faktu zaopatrzenia w napoje alkoholowe o małych pojemnościach z obowiązkiem zapłaty opłaty, które wywołuje spory interpretacyjne, co do momentu powstania obowiązku zapłaty opłaty. Celem precyzyjnego określenia momentu powstania obowiązku zapłaty proponuje się jednoznaczne wskazanie, że obowiązek zapłaty opłaty wynikający z dokonanego zaopatrzenia, powstaje w dniu:
   • wydania napojów alkoholowych innemu przedsiębiorcy posiadającemu zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, w tym również, gdy przedsiębiorca ten posiada jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi;
   • przemieszczenia napojów alkoholowych do własnego punktu sprzedaży detalicznej.
3. Obowiązek składania informacji ALK odrębnie w odniesieniu do każdego posiadanego przez przedsiębiorcę zezwolenia. Celem ułatwienia przedsiębiorcom wywiązywania się z nałożonych ustawą obowiązków, proponuje się wprowadzenie możliwości złożenia jednej informacji ALK łącznie w odniesieniu do wszystkich posiadanych zezwoleń (na obrót hurtowy, na wyprzedaż).
4. Obowiązek podpisania informacji ALK jedynie podpisem kwalifikowanym. Proponuje się odstąpienie od wymogu opatrywania informacji jedynie kwalifikowanym podpisem elektronicznym. W konsekwencji, zastosowanie będą miały przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r .poz. 1540, z późn. zm.), zwana dalej „Ordynacją podatkową”, i rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 19 września 2017 r. w sprawie sposobu przesyłania deklaracji i podań oraz rodzajów podpisu elektronicznego, którymi powinny być opatrzone (Dz. U. z 2021 r. poz. 52, z późn. zm.), zgodnie z którym kwalifikowanym podpisem elektronicznym mogą być opatrywane wszystkie deklaracje. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może natomiast określić, w drodze rozporządzenia, także inne rodzaje podpisu elektronicznego, którymi może być opatrzona informacja.
5. Brak pełnych danych w informacji ALK składanej przez przedsiębiorcę niezbędnych do weryfikacji prawidłowości rozliczenia opłaty. Szczegółowy zakres danych informacji ALK określi rozporządzenie. Ustawa tylko określi ogólnie najważniejsze dane z ALK.
6. Zbyt rygorystyczne zasady nakładania dodatkowej opłaty, przewidujące sankcję w przypadku niewypełnienia obowiązku złożenia informacji i zapłaty opłaty w terminie. Proponuje się, aby w przypadku, gdy przedsiębiorca obowiązany do zapłaty opłaty złoży przed upływem terminu płatności opłaty wniosek, o którym mowa w art. 67a § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej i wniosek ten nie zostanie rozpatrzony przez właściwy organ do dnia upływu tego terminu. Termin zapłaty opłaty wynosił będzie 14 dni od dnia doręczenia decyzji ostatecznej w przedmiocie ulgi w spłacie opłaty, o ile w decyzji tej nie określono innego terminu płatności. Spowoduje to wyłączenie możliwości nałożenia kary za nieterminowe wykonanie obowiązku złożenia informacji lub zapłaty opłaty, w sytuacji, gdy toczy się wszczęte przez przedsiębiorcę postępowanie w sprawie ulgi w spłacie opłaty. Ponadto projektowane zmiany zliberalizują obowiązujące regulacje dotyczące dodatkowej opłaty (sankcyjnej), poprzez określenie przypadków, gdy dodatkowa opłata nie będzie pobierana.
7. Brak mechanizmu zwrotu opłaty w przypadkach, gdy opłata należna do zapłaty w okresie rozliczeniowym jest niższa od opłaty naliczonej w tym okresie od napojów alkoholowych zwróconych przedsiębiorcy posiadającemu zezwolenie hurtowe. Proponuje się wprowadzenie przepisów dających przedsiębiorcom możliwość skorzystania z dwóch rozwiązań:
   • przedsiębiorca składający informację ALK, będzie uprawniony do pomniejszania opłaty należnej do zapłaty od wszystkich posiadanych zezwoleń, o opłatę naliczoną od zwróconych temu przedsiębiorcy napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, od których obowiązek zapłaty opłaty powstał u tego przedsiębiorcy; pomniejszenie to będzie obejmowało opłatę związaną z napojami, które zwrócono w danym okresie rozliczeniowym (półroczu), bez względu na to kiedy opłatę od nich naliczono;
   • w przypadku, gdy różnica między sumą opłaty od zaopatrzenia dokonanego w okresie, za który składana jest informacja należnej za każde zezwolenie oraz sumą tej opłaty naliczonej od napojów alkoholowych zwróconych w okresie, za który składana jest informacja, od których obowiązek zapłaty tej opłaty powstał u tego przedsiębiorcy jest liczbą ujemną, organ właściwy w sprawie opłaty, na podstawie informacji złożonej przez przedsiębiorcę uprawnionego do zwrotu opłaty, dokona zwrotu należnej opłaty w ciągu 60 dni od końca miesiąca, w którym złożono tę informację; rozwiązanie to dotyczyć będzie przypadków, gdy w danym okresie rozliczeniowym przedsiębiorca nie dokona obrotu napojami alkoholowymi, od których obowiązany będzie naliczyć opłatę od zezwolenia albo opłata ta będzie niższa niż opłata naliczona od zwróconych napojów alkoholowych. Wprowadzane rozwiązania mają ułatwić przedsiębiorcom szybkie odzyskanie opłaty w części naliczonej od zwróconych napojów alkoholowych.
      

II. Ustawa o zdrowiu publicznym Projekt wprowadza zmiany w ustawie z dnia 11 września 2005 r. o zdrowiu publicznym, których celem jest uproszczenie systemu opłaty „cukrowej” oraz wyeliminowanie zidentyfikowanych wątpliwości interpretacyjnych w obszarze opłaty.

1. W celu uproszczenia zasad obowiązujących w opłacie „cukrowej” dotyczących ustalania podmiotów obowiązanych do zapłaty opłaty proponuje się przeniesienie obowiązku zapłaty opłaty – z podmiotów dokonujących sprzedaży detalicznej lub sprzedających napoje do punktów sprzedaży detalicznej – na producentów, importerów oraz podmioty nabywające wewnątrzwspólnotowo napoje. Przeniesienie obowiązku zapłaty opłaty na początek łańcucha dostaw w znacznym stopniu ułatwi ustalenie podmiotu obowiązanego do zapłaty, co ma również znaczenie dla zapewnienia skutecznej i efektywnej kontroli wywiązywania się z obowiązków w zakresie opłaty. Proponowana zmiana pozwoli także bardziej skutecznie realizować cele zdrowotne opłaty. Przeniesienie obowiązku zapłaty opłaty, co do zasady, na producenta napojów wydaje się racjonalne, ponieważ wysokość opłaty jest uzależniona od obecności w napoju substancji, których zawartość kształtuje producent. Istotne jest również to, że właśnie ten podmiot odpowiada za prawidłowość wykazywanych i stosowanych w napoju składników.
2. Uwzględniając wątpliwości dotyczące interpretacji pojęcia sprzedaży, projekt przewiduje zmianę definicji „wprowadzenia na rynek krajowy napojów” poprzez rezygnację z odwołania do pojęcia sprzedaży na rzecz dostawy. W związku z tym projekt wprowadza również definicję pojęcia dostawy.
3. Przedmiotowy projekt wprowadza również zmianę definicji napoju polegającą na zastąpieniu odwoływania się do klasyfikacji PKWiU na rzecz Nomenklatury scalonej (CN) oraz doprecyzowaniu, że opłatą „cukrową” są objęte napoje w postaci skoncentrowanej, aby wyeliminować wątpliwości dotyczące objęcia opłatą tych produktów. Z uwagi na znacznie wyższą zawartość cukru w skoncentrowanym produkcie w stosunku do wyrobu gotowego do spożycia, proponuje się uzupełnienie regulacji o odrębną wysokość opłaty za litr lub kilogram koncentratu.
4. W celu ułatwienia wypełniania obowiązku dotyczącego składania informacji o opłacie CUK, proponuje się odstąpienie od regulowania w ustawie kwestii rodzaju podpisu, którym mogą być one opatrywane. W konsekwencji zastosowanie będą miały przepisy Ordynacji podatkowej i rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 19 września 2017 r. w sprawie sposobu przesyłania deklaracji i podań oraz rodzajów podpisu elektronicznego, którymi powinny być opatrzone, zgodnie z którym kwalifikowanym podpisem elektronicznym mogą być opatrywane wszystkie deklaracje. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może natomiast określić, w drodze rozporządzenia, także inne rodzaje podpisu elektronicznego, którymi może być opatrzona informacja.
5. Projekt uwzględnia również zmianę związaną ze wskazaniem naczelnika urzędu skarbowego jako organu właściwego do przekazania 96,5% środków pobranej opłaty oraz dodatkowej opłaty na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Zdrowia z zastrzeżeniem, że w przypadku wyznaczenia na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2022 r. poz. 813, z późn. zm.) naczelnika urzędu skarbowego do dysponowania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na wspólnym rachunku bankowym obejmującymi opłatę ten naczelnik, przekazuje 96,5% środków pobranej opłaty oraz dodatkowej opłaty na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Zdrowia. Wskazano również na konieczność złożenia wniosku przez podmiot obowiązany do zapłaty o zwrot nadpłaty w razie jej powstania.
6. Nowelizacja ustawy obejmuje również rozwiązania, które umożliwią rozróżnienie sytuacji podmiotu unikającego jakichkolwiek podatków i opłat od sytuacji podmiotu, który działając w dobrej wierze pomylił się i sam bezzwłocznie naprawił swój błąd. Proponuje się, aby w przypadku, gdy podmiot obowiązany do zapłaty opłaty „cukrowej” nie uiści tej opłaty w terminie określonym w przepisach ustawy miał zastosowanie art. 53 § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym od zaległości podatkowych – tu od niezapłaconej w terminie opłaty − naliczane są odsetki za zwłokę. Zaproponowano rozróżnienie procentowe dla dodatkowego zobowiązania w zależności od sposobu stwierdzenia uchybienia. Ponadto proponuje się obniżenie dodatkowej opłaty poprzez wskazanie, że odpowiada ona określonemu procentowi kwoty zaniżenia należnej opłaty, a nie tak jak dotychczas procentowi całej należnej opłaty.
7. W proponowanej zmianie ustawy przewidziano także możliwość zwrotu opłaty „cukrowej” w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy albo eksportu od napojów, od których opłata została zapłacona na terytorium kraju. Jednocześnie, mając na uwadze zapewnienie skutecznego nadzoru organów podatkowych, proponuje się ograniczenie możliwości zwrotu opłaty do podmiotu, który dokonał zapłaty opłaty oraz pierwszego nabywcy, który nabywa napoje bezpośrednio od podmiotu obowiązanego do zapłaty opłaty, a następnie dokonuje ich wyprowadzenia poza terytorium kraju w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy albo eksportu. Zwrot opłaty dokonywany będzie na wniosek podmiotu uprawnionego złożony do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 3 miesięcy od dnia dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy albo eksportu. Na podmiot występujący z wnioskiem o zwrot opłaty z tytułu dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy albo eksportu napojów, od których opłata została zapłacona na terytorium kraju, nałożono obowiązek przedłożenia wraz z wnioskiem o zwrot opłaty, dokumentów potwierdzających dokonanie zapłaty opłaty oraz dowodów, które będą potwierdzały wywiezienie napojów poza terytorium kraju i dostarczenie ich nabywcy w państwie członkowskim innym niż terytorium kraju albo w przypadku eksportu – dostarczenie nabywcy w kraju trzecim. Wskazano także katalog dokumentów, które potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy napojów, natomiast w sytuacji, gdy przedstawione dowody nie potwierdzą jednoznacznie dostarczenia napojów do nabywcy w państwie członkowskim innym niż terytorium kraju, określono alternatywne dodatkowe dokumenty, które mogą stanowić dowód tego, iż napoje zostały dostarczone wewnątrzwspólnotowo do nabywcy w kraju członkowskim innym niż terytorium kraju.

Stan: 18.10.22 – Projekt znajduje się na etapie opiniowania.

Projekt ustawy wejdzie w życie z dniem 1 lipca 2023 r.

Link

Konieczne jest wydanie rozporządzenia zmieniającego, które znowelizuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 2021 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobu dokumentowania przeprowadzonej kontroli przewozu towarów oraz wzorów dokumentów (Dz. U. poz. 2322). Wydanie rozporządzenia zmieniającego jest niezbędne, by utrzymać ważność druków ścisłego zarachowania wydanych na podstawie pierwotnego rozporządzenia z 2018 r. oraz wykazać efektywne gospodarowanie środkami przeznaczanymi na zakup druków ścisłego zarachowania. By uzyskać pełny efekt zamierzonego celu, niezbędne jest wydłużenie terminu stosowania poprzedniej wersji przedmiotowych druków - zmiana jest równolegle procedowana (nr 598 w wykazie prac legislacyjnych Ministra Finansów). Nowelizacja rozporządzeń pozwoli na dalsze wykorzystywanie druków ścisłego zarachowania, aż do wyczerpania zapasów. W efekcie wprowadzonych zmian, druki o wartości około 70 tysięcy złotych nie zostaną zutylizowane.

Stan: 25.10.22 r. – Projekt znajduje się na etapie konsultacji publicznych.

Rozporządzenie wejdzie w życie po upływie czternastu dni od dnia ogłoszenia.

Link

Webinar: Czy obowiązkowe e-faktury zmienią procesy księgowe w spółkach?

Cykl: Tax Tech - Cyfrowa rEwolucja w podatkach

Bezpłatne spotkanie on-line:
16 listopada 2022 r., godz. 10.00 - 11.00

Zarejestruj się

Webinar: Zagadnienia podatkowe i prawne w JST

Przegląd wybranych zmian w przepisach

Bezpłatne spotkanie on-line:
25 listopada 2022 r., godz. 10:00-12:00

Zarejestruj się

Podcast Podatki/Prawo: Mapa drogowa finansowania – dotacje i ulgi podatkowe

Jakie instrumenty wsparcia są dostępne dla przedsiębiorców?

Podczas podcastu Dominika Alicka i Maciej Guzek rozmawiają na temat różnych form wsparcia, które przedsiębiorcy mogą uzyskać na planowane działania.

Odsłuchaj podcast