Amerikan üretim endüstrisinde rekabetçilik ve giderek artan yetkinlik açığı

Önümüzdeki 10 yılda Amerikan üretim endüstrisi boş pozisyonları doldurabilmek için 3,4 milyon çalışana ihtiyaç duyacak. Bu açığın yaklaşık 2 milyonu yetenek açığı, yani gelişmiş üretim ortamında görev yapabilecek yetenekteki çalışan eksikliği, sebebiyle doldurulamayacak. Bu araştırma bu açığa sebep olan sorunları ve üreticilerin bu sorunların üstesinden nasıl gelebileceğini tartışıyor.

Yetenek açığına sebep olan faktörlerden bazıları şu şekilde sıralanabilir: Baby Boomer jenerasyonuna dâhil 2,7 milyon çalışanın gelecek 10 yılda emekli olacak olması; hızla gelişemeyen, sığ ve durgun bir yetenek havuzunun olması; bugünün çalışanlarının temel teknik eğitimlerinin eksik olması; teknoloji, bilgisayar ve matematik ile aralarının iyi olmaması ve problem çözme yetkinliklerindeki eksiklikler; ekonomik durgunluk sonrası açığa çıkan iş fazlalığı ve yeni yetkinlikleri olan bir işçi sınıfına ihtiyaç duyulması…

Gerekli yetkinliklere sahip olmayan çalışanlar ve aynı zamanda eski işe alım yöntemleri, Amerikan üretim endüstrisinin global piyasalarda rekabet edebilme gücünü kısıtlıyor. Bu rapor, bu şartları iyileştirmek ve Amerikan üretim endüstrisini geliştirmek için çeşitli öneriler sunuyor.

2025’e kadar üretim endüstrisinde büyük olasılıkla 700.000 yeni iş imkânı oluşacak; zor olan ise bu pozisyonları dolduracak yeteneklere sahip çalışanları bulmak…. Endüstrinin negatif imajı, genç jenerasyonun üretim sektöründe bir kariyer yolu çizmeyi düşünmemesine sebep olarak işleri daha da zorlaştırıyor. Üreticilerin, sektörde rekabetçi kalabilmek için, yeni bir işe alım, yetenek yönetimi ve gelişimi yaklaşımı geliştirmeye ihtiyaçları var.

Yeteneklerin işe alımı: Üreticiler, kadınlar, gaziler ve uzun süreli işsizler gibi potansiyelleri daha tam olarak değerlendirilememiş yetenek kaynaklarından işe alım yapabilirler. Bunu yapabilmek için üreticilerin önyargılarını sorgulaması, hangi yetkinliklerin gerektiği ve hangi işçilerin başarılı olabileceği konusundaki eskiden kalma varsayımlarını aşmaları gerekiyor.  Üreticilerin aynı zamanda pazarlamaya odaklanarak sektörün imajını geliştirmeye odaklanmaları da kritik önem taşıyor.

Yetenek yönetimi: Üreticiler, yetenek kaynaklarını tedarik zinciri gibi yönetmeliler ve İK verilerini iş analitiği yaklaşımlarını kullanarak analiz etmeliler. Aynı zamanda İK departmanları hizmet birimlerinden çok İK stratejileri üreten ve iş sonuçlarına katkıda bulunan stratejik iş ortakları olarak hareket etmeliler. Bu, İK liderlerini güçlendirerek genel iş hedeflerinin gerçekleşmesine direk katkı sunmalarına yardımcı olacaktır.

Yetenek gelişimi: Üreticilerin, çalışanların uzun vadeli kariyer gelişimini desteklemek için, gelişim ve eğitim programlarına yatırım yapması gerekiyor.