Tumačenje odredbi sporazuma o izbjegavanju dvostrukog oporezivanja u kontekstu COVID-19

Sekretarijat OECD izdao je zvanični dokument u kojem je analizirao primjenu pojedinih odredbi sporazuma o izbjegavanju dvostrukog oporezivanja, za vrijeme trajanja pandemije koronavirusa.

Naime, izvanredne okolnosti uzrokovane pojavom koronavirusa povlače brojna porezna pitanja, naročito kada je prisutan prekogranični element – u kojem slučaju je potrebno odrediti kojoj državi pripada pravo oporezivanja.

U nastavku teksta donosimo kratak osvrt na analizu Sekretarijata OECD.

Kreiranje stalnog mjesta poslovanja

Izuzetna i privremena promjena mjesta rada zbog COVID-19, kao što je rad od kuće, ne bi trebala kreirati stalno mjesto poslovanja za poslodavca. Također, privremeno zaključivanje ugovora u kući radnika ili posrednika zbog krize izazvane oboljenjem COVID-19 ne bi trebalo kreirati stalno mjesto poslovanja. Kada je riječ o gradilištu / građevinskom projektu, ne smatra se da stalno mjesto poslovanja prestaje postojati usljed privremenog prekida radova.

Međutim, treba imati u vidu prag za poreznu registraciju propisan nacionalnim zakonodavstvom, jer isti može biti niži u odnosu na prag propisan sporazumom o izbjegavanju dvostrukog oporezivanja, što može rezultirati obavezom za poreznu registraciju.

Rezidentni status društva (sjedište stvarne uprave)

Ako dođe do premještanja ili nemogućnosti putovanja direktora i drugih članova uprave usljed okolnosti izazvanih COVID-19, postavlja se pitanje sjedišta stvarne uprave i da li će takve okolnosti uzrokovati promjenu rezidentnosti društva prema nacionalnom zakonodavstvu.

Nije izgledno da će situacija s COVID-19 i privremena promjena lokacije članova uprave kreirati promjenu rezidentnosti prema sporazumima o izbjegavanju dvostrukog oporezivanja, naročito kada se primijeni tie breaker pravilo.

Prekogranični radnici

Ako vlada subvencionira plaću radnika tokom krize izazvane COVID-19, dohodak koji radniku isplati poslodavac smatra se ostvarenim u mjestu gdje se rad treba izvršiti, kako je propisano u OECD Komentaru na član 15. Ako radnici rade u jednoj državi, ali putuju do mjesta rada iz druge države čiji su rezidenti (prekogranični radnik), to mjesto će se smatrati državom u kojoj obično radi.

Rezidentni status fizičkog lica

Dva osnovna scenarija koja se mogu desiti su:

1. Lice je privremeno odsutno od kuće (npr. na godišnjem odmoru, na radu nekoliko sedmica) i usljed okolnosti izazvanih COVID-19 ostaje u državi u kojoj se našlo i stiče status rezidentnosti te države prema nacionalnom zakonodavstvu-

- Malo je vjerovatno da će lice steći status rezidentnosti u državi gdje se privremeno nađe usljed vanrednih okolnosti; no, postoje pravila u nacionalnim zakonodavstvima kada lice stiče status rezidentnosti, koja je potrebno uzeti u obzir; ako bi lice steklo status rezidentnosti u toj državi, a postoji sporazum o izbjegavanju dvostrukog oporezivanja, to lice se u kontekstu sporazuma ne bi smatralo rezidentom te države iz razloga privremene promjene lokacije

2. Lice radi u državi („trenutna država porijekla“) i steklo je status rezidentnosti u istoj, ali se privremeno vraća „prethodnoj državi porijekla“ zbog COVID-19 situacije; to lice ili nikada nije izgubilo status rezidentnosti u „prethodnoj državi porijekla“ prema nacionalnom zakonodavstvu ili će ponovo steći status rezidentnosti u toj državi

- Malo je vjerovatno da će lice ponovo steći status rezidentnosti u „prethodnoj državi porijekla“ zbog privremenog i iznimnog boravka u istoj; ako bi lice steklo status rezidentnosti u toj državi, a postoji sporazum o izbjegavanju dvostrukog oporezivanja, to lice se u kontekstu sporazuma ne bi smatralo rezidentom te države iz razloga privremene promjene lokacije 

Poreske novosti - Arhiv     |    Poreske usluge