KNF w sprawie formy umowy o świadczenie usług maklerskich

Przepis ten stanowi, że umowa o świadczenie usług inwestycyjnych oraz usług dodatkowych, której stroną jest klient detaliczny lub profesjonalny musi być zawarta w formie pisemnej. KNF stoi na stanowisku, iż brak wskazania w rozporządzeniu wymogów jakie musi spełniać forma pisemna oznacza, że termin ten należy interpretować zgodnie z przepisami krajowymi.

W związku z tym, według KNF, formami równoważnymi formie pisemnej będą:

• Umowa zawarta w formie elektronicznej, opatrzonej kwalifikowanym podpisem elektronicznym,
• Umowa zawarta z wykorzystaniem profilu zaufanego, opatrzona podpisem zaufanym,

Przy założeniu, że umowy zawarte w tej formie zostaną utrwalone na trwałym nośniku. Na wymóg utrwalenia oświadczenia woli na trwałym nośniku wskazuje także art. 13 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

Nie oznacza to jednak, że zawarcie umowy o świadczenie usług maklerskich musi wymagać od potencjalnego klienta posiadania kwalifikowanego podpisu elektronicznego.

Jak wskazuje KNF, art. 13 ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi przewiduje zawarcie tzw. pactum de forma (to porozumienie może być zawarte w dowolnej formie), na mocy którego firma inwestycyjna i klient mogą ustalić, że oświadczenie woli składane w postaci elektronicznej (nie tylko z wykorzystaniem kwalifikowanego podpisu zaufanego) jest równoważne formie pisemnej. Ma to zastosowanie również w sytuacjach, gdy forma pisemna zastrzeżona została pod rygorem nieważności.

Należy jednak pamiętać, że środek komunikacji elektronicznej, za pomocą którego firma inwestycyjna decyduje się zawrzeć umowę z klientem powinien pozwalać na identyfikację tożsamości osoby, która składa oświadczenie woli.

Pactum de forma należy zawrzeć przed zawarciem umowy o świadczenie usług maklerskich.