Bioróżnorodność – presja transparentności raportowania kwestii związanych z naturą oraz przełomowa regulacja UE.

Webinar: Raportowanie ryzyk i szans klimatycznych – jak praktycznie przygotować się do zbliżających się w tym zakresie obowiązków

Bezpłatne spotkanie on-line: 22 września 2022 r., godz. 14.00 - 15.00

Zarejestruj się

Webinar: Ryzyka klimatyczne – co czeka europejskie przedsiębiorstwa w kontekście obowiązkowych ujawnień?

Bezpłatne spotkanie on-line: 17 października 2022 r., godz. 14.00 - 15.00

Zarejestruj się

TNFD opublikowało wersję 0.2 beta struktury ram dotyczących zarządzania oraz ujawniania ryzyka i szans związanych z naturą

Rozszerzenie ram o podejście Grupy Zadaniowej do wskaźników i szczegółowych wytycznych sektorowych oraz dodatkowe wytyczne wspierające testy pilotażowe

Kontekst publikacji

28 czerwca Grupa Zadaniowa ds. Ujawniania Informacji Finansowych Związanych z Naturą (z ang. Taskforce for Nature-related Financial Disclosures, TNFD) opublikowała drugą iterację struktury ram beta dotyczących zarządzania oraz ujawniania ryzyka i szans związanych z naturą.
Wersja 2.0 ram beta została oparta na pierwszej iteracji z marca 2022 roku oraz ponad 500 informacjach zwrotnych pochodzących od blisko 130 uczestników rynku i interesariuszy z 37 krajów i wszystkich pięciu kontynentów. Niniejsza aktualizacja struktury beta TNFD zawiera dodatkowe wytyczne, w tym dotyczące podejścia LEAP (Locate Evaluate Assess Prepare) oraz instruktaż dla uczestników rynku dotyczący rozpoczęcia testów pilotażowych.

Kluczowe zmiany

Chociaż podstawowe koncepcje i podejście do oceny LEAP opublikowane w marcu nie uległy znaczącym zmianom, drugi projekt rekomendacji TNFD dotyczących ujawniania informacji, zawiera kilka strukturalnych ulepszeń starannie opracowanych przez Grupę Zadaniową TNFD:

1. Projekt wskaźników i celów oraz przykładowy zestaw wskaźników oceny stanowiących wsparcie do testów pilotażowych. Wskaźniki oceny zostały ustalone zgodnie z zaleceniami norm i organów naukowych, w tym 16 partnerów merytorycznych TNFD.
2. Dalsze wskazówki dotyczące podejmowania oceny zależności i wpływu, a także identyfikacji priorytetowych lokalizacji w ramach podejścia LEAP.
3. Przegląd podejścia grupy zadaniowej do przyszłego opracowania dodatkowych wytycznych dla uczestników rynku, w tym klasyfikacji sektorowej zgodnej z podejściem przyjętym przez Radę Międzynarodowych Standardów Zrównoważonego Rozwoju (ISSB), Radę ds. Standardów Rachunkowości Zrównoważonego Rozwoju (SASB) oraz Grupę Zadaniową ds. powiązane ujawnianie informacji finansowych (TCFD).
4. Udoskonalenia podejścia LEAP dla instytucji finansowych (LEAP-FI) wydane po raz pierwszy w marcu. Chociaż podstawowe podejście LEAP nie zostało zaktualizowane w tej wersji, udoskonalono podejście LEAP dla instytucji finansowych (LEAP-FI), wyjaśniając różne punkty wejścia dla instytucji finansowych w zależności od charakteru ich działalności oraz ich portfeli inwestycyjnych lub kredytowych. Testy pilotażowe ram przez instytucje finansowe już trwają i pomogą w dalszym iteracyjnym rozwoju i doskonaleniu podejścia LEAP.
5. Dodatkowe praktyczne wskazówki dla uczestników rynku zainteresowanych rozpoczęciem pilotażowego testowania struktury beta od 1 lipca 2022 do 1 czerwca 2023.
   
   

Następne kroki

Dalsze wytyczne sektorowe i wytyczne dotyczące wykorzystania scenariuszy są w trakcie opracowywania i zostaną dostarczone w formie projektu do konsultacji w kolejnych aktualizacjach ram w listopadzie 2022 roku i lutym 2023 roku. Podobnie jak w przypadku Grupy Zadaniowej ds. Ujawniania Informacji Finansowych Związanych z Klimatem (z ang. Taskforce for Climate-related Financial Disclosures, TCFD), TNFD również początkowo skupia swoją uwagę na międzysektorowym podejściu do wskaźników, jednak jak określono w wersji 0.2 Grupa zadaniowa opracuje dodatkowe wskaźniki specyficzne dla określonych sektorów w ramach szczegółowych wytycznych w zaplanowanych iteracjach struktury.

TNFD planuje również proces przeglądu, aby zapewnić, że zmiany w technologii danych i pomiarów, oczekiwania inwestorów i wymogi regulacyjne mogą zostać uwzględnione w miarę upływu czasu. Grupa Zadaniowa wykorzysta testy pilotażowe i informacje zwrotne w ciągu najbliższych 12 miesięcy w celu opracowania ostatecznych zaleceń we wrześniu 2023 roku.

Obecnie TNFD zaprasza uczestników rynku z całego świata i różnych sektorów do zapoznania z drugą iteracją prototypu struktury i dostarczenia informacji zwrotnych za pośrednictwem platformy internetowej TNFD.

Nowe Prawo o Przywróceniu Przyrody w UE

UE przedstawia „Prawo o Przywróceniu Przyrody”. Przełomowa ustawa w celu odwrócenia utraty różnorodności biologicznej.

Kontekst propozycji ustawy

22 czerwca Komisja Europejska przedstawiła nową ustawę o Przywróceniu Przyrody – zawierającą prawnie wiążące cele dla Państw Członkowskich Unii Europejskiej. Ustawa powstała po dwóch latach od ukazania się unijnej Strategii na rzecz bioróżnorodności 2030. Komisja zobowiązała się wtedy do zaproponowania prawnie wiążących celów w zakresie odbudowy zdegradowanych ekosystemów na terenie Unii. Zgodnie z zapowiedziami, proponowana ustawa o Przywracaniu Przyrody to odpowiedź na potrzebę zdecydowanych działań, aby osiągnąć ambicje UE w zakresie bioróżnorodności biologicznej na lata 2030 i 2050.

Prawnie wiążące cele dla państw UE

Ustawa wyznacza nadrzędny cel przywrócenia 20% obszaru lądowego i morskiego UE do 2030 r. oraz wszystkich ekosystemów wymagających odbudowy do 2050 r. Aby zrealizować to postanowienie, we wniosku określono siedem tematycznych celów:

1. Odbudowa ekosystemów lądowych, przybrzeżnych i słodkowodnych:
2. Odbudowa ekosystemów morskich
3. Odbudowa ekosystemów miejskich; Państwa członkowskie muszą zapewnić, żeby do nie doszło do utraty netto miejskiej zieleni i zadrzewień miejskich we wszystkich miastach oraz na obszarach miejskich i na przedmieściach do 2030 r.
4. Przywrócenie naturalnej łączności rzek i funkcji powiązanych obszarów zalewowych; Usunięcie zapór rzecznych tak, aby do 2030 r. co najmniej 25 000 km rzek stało się rzekami swobodnie płynącymi.
5. Odbudowa populacji zapylaczy; Państwa członkowskie będą zobowiązane do odwrócenia spadku populacji zapylaczy do 2030 r.
6. Odbudowa ekosystemów rolniczych: ogólny wzrost bioróżnorodności i pozytywna tendencja do występowania motyli użytków zielonych, ptaków żyjących na terenach uprawnych, węgla organicznego w glebach mineralnych użytków rolnych oraz cech krajobrazu o dużej różnorodności na użytkach rolnych
7. Odbudowa ekosystemów leśnych
   
   
   

Krajowe Plany Odbudowy

Wniosek jest dodatkowo wspierany przez ramy wdrażania umożliwiające przełożenie celów na działania na szczeblu krajowym. Zgodnie z wnioskiem państwa członkowskie UE będą miały dwa lata po przyjęciu przepisów na przygotowanie krajowych planów odbudowy. Ustalenie prawnie wiążących celów na lata 2030, 2040 i 2050 oznacza, że rządy będą rozliczane z poczynionych postępów, aby upewnić się, że wywiązują się ze zobowiązań wyznaczonych w planach.