Droga do osiągnięcia dojrzałości organizacji w integracji procesów TPM

Artykuł

Droga do osiągnięcia dojrzałości organizacji w integracji procesów TPM

Wiele przedsiębiorstw dąży do ucyfrowienia, jednak napotyka trudności, próbując skutecznie zintegrować różnego rodzaju systemy do zarządzania stronami trzecimi (TPM). Większość z nich rozpoczęła działania w kierunku ucyfrowienia, lecz postępy ich prac są różne. Przedsiębiorstwa cyfrowe potrafią skutecznie i efektywnie wykorzystywać dane i technologie, aby nieustannie rozwijać wszystkie aspekty swojej działalności, w tym: ofertę, sposób sprzedaży i interakcji z klientami, realizację produktu końcowego, pozyskiwanie surowców oraz innych materiałów, procesy oraz sposób ich rozliczania itp., stosując innowacje i automatyzację (we wszystkich tych procesach zarządzając ryzykiem). Nasze badanie pokazuje, że integracja procesów zarządzania stronami trzecimi stanowi istotny element wielu planów transformacji.

Powyższe wnioski dotyczące ogólnej dojrzałości cyfrowej przedsiębiorstwa można odnieść w równym stopniu do zintegrowanego procesu TPM. Przykładowo, organizacje bardziej zaawansowane w obszarze integracji TPM mają do dyspozycji szerszą gamę komponentów TPM, takich jak: zaopatrzenia, zamówienia, zarządzanie ryzykiem, zarządzanie cyklem życia umów, ciągłe monitorowanie oraz inne czynności dotyczące TPM, które pozwalają przedsiębiorstwom o wyższym poziomie dojrzałości zwiększyć zasięg usprawnień, identyfikować cechy wspólne, powiązania i współzależności, a w ten sposób znacząco poprawić wyniki podejmowanych działań zarówno pod względem ilościowym, jak i jakościowym.

 

Określanie i wdrażanie działań oraz sprawozdawczość w obszarze ESG

W ostatnich latach przedsiębiorstwa stanęły przed zadaniem usprawnienia swoich strategii i praktyk w obszarze EGS, a wiele z nich zaczęło zdawać sobie sprawę z korzyści biznesowych płynących ze stosowana rozwiązań w zakresie ESG. Przedsiębiorstwa oceniają ryzyko środowiskowe i społeczne, jakie niesie ich działalności, i dzięki temu zaczynają szerzej przyglądać się otoczeniu, w którym funkcjonują, w tym stronom trzecim. To dzięki temu procesowi wiele z nich przekonało się, że skuteczne wdrożenie praktyk ESG jest możliwe tylko pod warunkiem zintegrowanego zarządzania stronami trzecimi. Tak holistyczne i kompleksowe spojrzenie na strony trzecie jest warunkiem koniecznym, gwarantującym skuteczne i wydajne zarządzanie głównymi kwestiami z obszaru ESG w ramach całej działalności przedsiębiorstwa.

Skuteczna realizacja strategii ESG wywiera wpływ na kulturę, możliwości oraz praktyki, dzięki którym przedsiębiorstwa tworzą, zachowują i realizują wartość. Im większy (często globalny) zasięg działalności i łańcucha dostaw i ich złożoność, tym trudniej wprowadzać pozytywne zmiany. Praktyki ESG wymagają opracowania strategii i monitorowania wyników w ramach szerokiej gamy procesów gospodarczych i funkcji, które wykraczają daleko poza tradycyjne granice organizacyjne i obejmują tzw. extended enterprise (rozszerzone przedsiębiorstwo), na które składa się cały ekosystem stron trzecich, z którymi organizacja współpracuje. Przede wszystkim, aby skutecznie zademonstrować wyniki w obszarze ESG, wszystkim stronom powiązanym z organizacją — od liderów i pracowników do partnerów w łańcuchu dostaw — musi zależeć na rzeczywistej zmianie niosącej realne korzyści. Aby to osiągnąć, przedsiębiorstwa potrzebują lepszego wglądu w swoje relacje z dostawcami zewnętrznymi oraz lepszej współpracy, nieograniczonej tradycyjnymi podziałami organizacyjnymi istniejącymi między zespołami ds. zaopatrzenia, zamówień, finansów czy zarządzania ryzykiem. Kluczowa w całym procesie jest rola technologii.

 

Wypracowanie zintegrowanego modelu dojrzałości TPM

„Model dojrzałości” przedstawia poziom sformalizowania i optymalizacji procesów, zazwyczaj w formie kontynuacji procesów doraźnych aż do formalnie określonych etapów, aby w ten sposób umożliwić optymalizację. W tym sensie dojrzałość stanowi również miarę możliwości uprawnienia danego obszaru przez organizację. Dojrzałość przedstawiana jest na osi, zazwyczaj składającej się z 4–5 poziomów, w której najwyższy poziom stanowi hipotetyczny stan idealny, w którym zarządzanie procesami (oraz platformami technologicznymi stanowiącymi ich podstawę) odbywa się poprzez połączenie ciągłego doskonalenia oraz optymalizacji. Tego rodzaju model dojrzałości może stanowić wskaźnik referencyjny i pomóc w zrozumieniu procesów — przykładowo, analiza porównawcza różnych organizacji, które posiadają cechy wspólne i mogą stanowić podstawę porównania. W przypadku zintegrowanego procesu TPM podstawę porównania stanowiłby zakres, w jakim organizacje potrafiły wypracować holistyczne i zintegrowane podejście do zarządzania relacjami ze stronami trzecimi, które niemal zawsze wymaga zastosowania wspólnej platformy technologicznej lub przynajmniej zintegrowanej architektury.

Zgodnie z tym tokiem myślenia proponujemy następujący model dojrzałości dla zintegrowanego procesu TPM:


Model dojrzałości w zakresie zintegrowanego procesu TPM

  • POZIOM WSTĘPNY, I poziom dojrzałości — działania w ramach TPM są silnie osadzone w obszarze danej funkcji i wykorzystują procesy doraźne w ramach danego silosu, aby wdrażać poszczególne programy; jednolite, skoordynowane procesy nie są stosowane. Przedsiębiorstwo nie jest w stanie wykorzystać synergii ani zintegrować rozproszonych aplikacji wykorzystywanych do zaopatrzenia, zamówień, zarządzania ryzykiem, zarządzania cyklem życia umów, ciągłego monitorowania oraz innych czynności w obszarze TPM.

Na wstępnym poziomie dojrzałości zazwyczaj stwierdzamy, że procesy TPM są silnie osadzone w obszarze danej funkcji. Niekiedy, aby przełamać się przez istniejące silosy, stosuje się procesy doraźne. Zazwyczaj jednak są to działania reaktywne, a nie wyprzedzające, w których konieczna jest analiza danych pochodzących z wielu funkcji. Nie są to również działania sformalizowane, a raczej wynikające z inicjatywy jednostki. Efektem tego jest brak ustandaryzowanych i skoordynowanych procesów, a organizacja nie jest w stanie wykorzystać synergii z wykorzystywanych aplikacji czy chociażby zapewnić ich połączenie w czasie rzeczywistym. Skutkiem tego jest brak jednolitej strategii w zakresie stron trzecich, portfela czy zarządzania relacjami oraz brak innowacji.

SCENARIUSZ 1

  • POZIOM ROZWOJU, II poziom dojrzałości — część procesów TPM jest z sobą powiązanych i skoordynowanych, jednak brakuje spójności na poziomie procesów i całej organizacji. Działania na rzecz zaawansowanego wykorzystania danych (poprzez połączenie silosów danych) oraz inteligentnych/zintegrowanych procesów często polegają na łączeniu bazowych aplikacji i wsparciu zewnętrznym lub outsourcingu.

Na tym poziomie dojrzałości zazwyczaj stwierdzamy, że określone procesy TPM są ze sobą powiązane i skoordynowane, chociaż nie można jeszcze mówić o spójnym wdrożeniu w całej organizacji. Działania na rzecz zaawansowanego wykorzystania danych (np. poprzez łączenie silosów danych) oraz wszelkie inteligentne/zintegrowane procesy często polegają na łączeniu bazowych aplikacji i określonym wsparciu zewnętrznym lub outsourcingu. Część celów zostaje osiągnięta dzięki rozproszonemu wykorzystaniu gotowych narzędzi do zarządzania stronami trzecimi, w pewnym stopniu połączonych ze sobą za pomocą interfejsów.

SCENARIUSZ 2

  • POZIOM INTEGRACJI, III poziom dojrzałości — Procesy TPM są powiązane i skoordynowane na poziomie całej organizacji, a zaawansowane wykorzystanie danych jest możliwe dzięki połączeniu silosów i powiązanych systemów. Inteligentne i zintegrowane procesy nieustannie dostosowują procesy bazowe dzięki odpowiedniemu wykorzystaniu zarówno zasobów ludzkich, jak i technologii, co nie tylko daje pozytywne rezultaty w całym przedsiębiorstwie, lecz również zwiększa dostępność zasobów potrzebnych do wykonywania działań o większej wartości.

SCENARIUSZ 3

  • POZIOM OPTYMALIZACJI, IV poziom dojrzałości — integracja procesów to nie wszystko. Optymalizacja TPM ma za zadanie nieustannie zwiększać wydajność dzięki przyrostowym i innowacyjnym usprawnieniom technologicznym. Organizacja wyznacza i nieustannie weryfikuje ilościowe cele udoskonalenia procesu, aby odzwierciedlić zmieniające się warunki prowadzenia działalności, a także wykorzystuje je w ramach zarządzania doskonaleniem procesu. Optymalizacja procesów, które są elastyczne i innowacyjne, jest uzależniona od wykorzystania odpowiednich zasobów ludzkich, zgodnie z wartościami i potrzebami przedsiębiorstwa.

SCENARIUSZ 4

Wyzwania organizacyjne na drodze do osiągnięcia dojrzałości w zakresie TMP. Jak im sprostać?

Im wyższa dojrzałość organizacji, tym więcej problemów, które zostały już rozwiązane. Początkowo połączenie systemów i procesów zwiększa efektywność operacyjną, jednak pełnię korzyści można uzyskać dopiero po zakończeniu integracji, po której następuje etap dalszego doskonalenia i optymalizacji. Im wyższym poziom dojrzałości, tym lepszy, bardziej całościowy obraz relacji ze stronami trzecimi, bardziej zintegrowane zestawy danych i mniej dublowania zadań między zespołami w różnych funkcjach. Dzięki śledzeniu, monitorowaniu i kontroli w czasie rzeczywistym zwiększa się jakość procesów zarządzania ryzykiem, a zmniejsza utrata wartości, np. dzięki mechanizmom optymalizacji kosztów i przychodów.

${alt}
Kliknij grafikę aby powiększyć

Inteligentne wykorzystanie technologii w celu zwiększenia dojrzałości

Co ciekawe, wiele organizacji dochodzi do etapu II (poziom rozwoju), a następnie nie radzi sobie z dalszą integracją systemów TPM. Aby przyspieszyć integrację procesów TPM i danych z systemów wsparcia, Deloitte wspiera organizacje, które osiągnęły poziom „rozwoju”, w zastosowaniu specjalnej warstwy („engagement layer”) wykorzystującej interfejsy użytkownika i rozwiązania analityczne do projektowania doświadczeń użytkownika, których podstawą jest kompatybilność i odpowiedni obraz ekosystemu stron trzecich. Tego rodzaju rozwiązanie łączy dane dotyczące stron trzecich pozyskane z istniejących systemów TPM, a także źródeł zewnętrznych. Następnie, dzięki technikom analitycznym, generuje dane umożliwiające podejmowanie działań i strategicznych decyzji. Rozwiązanie może połączyć rozproszone oprogramowania i platformy, co więcej wspierać poszczególne osoby lub całe działy na dowolnym etapie współpracy ze stroną trzecią, a także osoby zarządzające, odpowiedzialne za ogólny rozwój przedsiębiorstwa i jego wartość. Warstwa „engagement layer” znajduje się nad istniejącymi systemami, aby chronić wcześniejsze inwestycje w rozwój technologii. Tak zintegrowane podejście można dodatkowo udoskonalić, uzupełniając je o platformę usług zarządzanych.


Integracja rozproszonych rozwiązań

Zintegrowane podejście może połączyć (w czasie rzeczywistym) dowolne osoby lub grupy zaangażowane w proces zarządzania stronami trzecimi.

${alt}
Kliknij grafikę aby powiększyć
Czy ta strona była pomocna?