#46 O przedsiębiorczości społecznej

Gośćmi czterdziestego szóstego odcinka mojego podcastu są Wojciech Mróz, doradca zarządu w Ashoka.org, doświadczony przedsiębiorca, wykorzystujący swoje kompetencje biznesowe w projektach, które zmieniają świat na lepsze oraz Jacek Siadkowski, Co-founder i dyrektor zarządzający Tech To The Rescue- społeczności firm technologicznych i organizacji społecznych, które wspólnie budują produkty cyfrowe rozwiązujące największe problemy współczesnego świata.

Z Wojtkiem i Jackiem rozmawiamy o pomaganiu innym. O tym, czym jest przedsiębiorczość społeczna, czy i czym różni się od przedsiębiorczości oraz o tym, w jaki sposób każdy z nas może zaangażować się w pomaganie innym. Moi goście przybliżają działalność organizacji społecznych, opowiadają o motywacjach do bycia przedsiębiorcą społecznym oraz o planowanych inicjatywach w organizacjach. Rozmawiamy o tym, co inwestuje przedsiębiorca społeczny i czy trzeba być milionerem, by pomagać.

„Od siedmiu lat zajmuję się psychologią motywacji, również stosowaną. Korzystamy z różnych frameworków, które pomagają nam zrozumieć ludzkie motywacje. Jedna z nich jest szczególnie użyteczna w tym kontekście, nazywa się teoria determinacji wewnętrznej. Stworzyli ją w latach 80-tych Edward Deci i Richard Ryan. Mówi o tym, jakie trzy czynniki muszą być spełnione, żeby ludzie mieli długofalową motywację do tego, aby się w coś zaangażować. Te trzy czynniki to jest, po pierwsze, autonomia, czyli taka możliwość podejmowania decyzji o tym, co chcę robić, z kim, gdzie, jak, branie odpowiedzialności za to, co robię. Drugą rzeczą jest mistrzostwo, czyli możliwość zdobywania nowych kompetencji, poczucia kontroli nad tym, co robię, poczucia, że daję sobie radę i robię postępy. Z trzeciej strony, coś, co nazywa się przynależnością, czyli poczuciem wspólnoty z otaczającym mnie światem, dla którego ja coś robię i który mi się jakoś odwdzięcza. I jak patrzę na przedsiębiorczość społeczną, zwłaszcza w polskim wydaniu, który znamy tak naprawdę najlepiej, to myślę, że ona te trzy czynniki doskonale zaspokaja. Dla mnie osobiście to, co robię jest satysfakcjonujące i daje mi poczucie spełnienia”- mówi Jacek.

„Wydaje mi się bardzo istotne, aby zastanowić się, co można już teraz zrobić i bez względu na to czy mieszkam w zamożnym kraju czy biedniejszym, czy już się dorobiłem czy się nie dorobiłem, jaka jest moja sytuacja materialna. Wydaje mi się, że każdy może, chociażby oddając część swojego czasu, wspierać różne cele społeczne. Nie koniecznie trzeba być milionerem, albo trzeba mieć do tego bardzo dużo wolnego czasu”- mówi Wojtek. „Jeśli chodzi o pomaganie to można wydzielić kilka etapów i często to pomaganie kojarzy nam się z bezpośrednim przekazywaniem pieniędzy dla potrzebujących i to też jest ważne i to też jest bardzo okej, natomiast rzadziej mówi się o tym, że można rozwiązywać problemy w sposób systemowy. Podam taki przykład: można dla ubogich ugotować zupę i dzięki temu oni będą najedzeni. Natomiast następnego dnia znów zgłodnieją i znów poproszą o kolejny posiłek. Z drugiej strony można tego typu pomoc zeskalować i spowodować, że będziemy tę zupę gotowali na bardzo dużą skalę, w wielu miastach, w wielu miejscach i jesteśmy w stanie nakarmić tysiące osób ubogich, natomiast znowu ci ubodzy będą wracali. I teraz warto się zastanowić czy są jakieś systemowe przyczyny, dlaczego są ubodzy. Zastanowić się, dlaczego, na przykład stają się osobami bezdomnymi i jak z tego kryzysu bezdomności można byłoby tym osobom pomóc wyjść.”- dodaje.

Zapraszam do wysłuchania całej naszej rozmowy.