Kolejny zwrot w opodatkowaniu hal namiotowych

Analizy

Kolejny zwrot w opodatkowaniu hal namiotowych

Zmiana linii orzeczniczej

Ekspres RET 6/2019 | 5 listopada 2019 r.

Jeszcze do niedawna podatnicy podatku od nieruchomości korzystali z utrwalającej się linii orzeczniczej potwierdzającej brak opodatkowania podatkiem od nieruchomości hal namiotowych. Korzystna linia orzecznicza w tym zakresie wydaje się jednak powoli wygasać.

W roku 2016 r. zaczęła kształtować się korzystna dla podatników linia orzecznicza, zgodnie z którą hale namiotowe, jako tymczasowe obiekty budowlane, nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Argumentem za ich nieopodatkowaniem było to, że nie zostały one wprost wymienione w definicji budowli zawartej w ustawie Prawo budowlane.

W ostatnim czasie zauważamy jednak zmianę podejścia sądów do problemu opodatkowania hal namiotowych. Sądy odchodzą od koncepcji obiektów tymczasowych i kwalifikują hale jako budowle (do czego w większości dążyły dotychczas organy podatkowe) lub jako budynki. Oznacza to konieczność opodatkowania hali podatkiem od nieruchomości od jej wartości (w przypadku uznania za budowlę) lub powierzchni użytkowej (w przypadku budynku).

Zmiana linii orzeczniczej powoduje wiele problemów nie tylko z uwagi na samą konieczność poniesienia kosztów podatkowych, które w przypadku dużych hal namiotowych mogą być znaczące, ale również ze względu na brak jednolitości w kwalifikowaniu hali do kategorii budynku albo budowli. Powyższe może rodzić spory z organami podatkowymi, szczególnie wtedy, kiedy wysokość zobowiązania podatkowego będzie się znacząco różnić, w zależności od przyjętej koncepcji. Samo orzecznictwo w tej kwestii zdaje się być podzielone.

Najczęstsze problemy i największe kontrowersje budzi spełnienie (lub nie) przesłanki trwałego związania z gruntem, która wydaje się mieć decydujące znaczenie w kwestii zakwalifikowania hali do budynków lub budowli.

W znacznej ilości spraw uznaje się halę za obiekt budowlany trwale związany z gruntem, posiadający fundament oraz spełniający inne przesłanki uznania za budynek. W tych sprawach sądy stwierdzają, że warunek trwałego związania z gruntem spełniają również bloki kotwiące, które mają zapobiegać przesuwaniu się hali (jest to kwestia kontrowersyjna, ponieważ można również uznać, że pełnią one rolę stabilizującą i nie wiążą trwale z gruntem).

Druga grupa wyroków, zalicza halę namiotową do budowli (najczęściej z uwagi na brak stwierdzenia trwałego związania z gruntem). Swoje stanowisko sądy opierają głównie na wykonaniu hali z użyciem materiałów budowlanych (co jest przesłanką do uznania za obiekt budowlany w rozumieniu Prawa budowlanego) oraz konieczności uzyskania pozwolenia na budowę, co często ma miejsce w przypadku hal. W tym przypadku wątpliwości budzi powoływanie się przez sądy na przepisy regulujące proces budowlany, do których nie odnoszą się wprost przepisy ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Powyższe potwierdza, że właściwe zakwalifikowanie hali namiotowej na potrzeby podatku od nieruchomości nie jest zadaniem łatwym. Z pewnością nie można liczyć na gotowe rozwiązania i sugerować się rozstrzygnięciami w (na pozór) podobnych sprawach. Uniknąć błędu pozwoli jedynie szczegółowa analiza danego stanu faktycznego, zarówno pod kątem prawnym, jak i techniczno-budowlanym. Konieczność indywidualnego podejścia do sprawy podkreślają również sądy w wydanych wyrokach. Często nawet niewielkie na pierwszy rzut oka różnice, decydują o korzystnym (lub nie) wyroku w sprawie.

Subskrybuj "Ekspres RET"

Subskrybuj na e-mail powiadomienia o nowych wydaniach tego biuletynu.

Czy ta strona była pomocna?