Przegląd podatkowy: VAT

Sprzedaż terenu z budynkiem przeznaczonym do rozbiórki to dostawa budynku zwolniona z VAT (wyrok TSUE z 4.09.2019 r. w sprawie C-71/18)

W dniu 4 września 2019 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał wyrok w sprawie, w której jednym z aspektów była kwalifikacja na gruncie VAT sprzedaży nieruchomości, na której znajdował się przeznaczony docelowo do rozbiórki budynek, z zamiarem wybudowania na tym terenie nowego obiektu.

W przedmiotowej sprawie duńska spółka działająca w branży deweloperskiej i budowlanej dokonała na rzecz nabywcy sprzedaży terenu wraz z położonym na niej budynkiem, tj. składem. Zgodnie z umową nabywca miał dokonać rozbiórki składu pozostawiając jedynie jego niewielką część, a spółka miała wybudować na tym terenie nowy budynek mieszkalny. W tej sytuacji deweloper uznał, iż transakcja sprzedaży nieruchomości na rzecz nabywcy powinna być potraktowana jako dostawa budynku zwolniona z VAT. Z takim stanowiskiem nie zgodziły się duńskie organy podatkowe uznając, że sprzedaż terenu ze znajdującym się na nim składem podlega opodatkowaniu VAT jako dostawa terenu budowlanego, ponieważ budynek który się na nim znajduje miał być rozebrany, a zatem intencją stron jest dostawa terenu budowlanego.
Trybunał orzekł, iż w niniejszej sprawie, sprzedaż terenu zabudowanego budynkiem należy dla potrzeb VAT zakwalifikować jako zwolnioną z VAT dostawę budynku, pomimo że budynek ten wolą stron transakcji był przeznaczony do rozbiórki.

Wydanie paragonu to także jego pozostawienie do dyspozycji klienta (wyrok NSA z 29.08.2019 r., sygn. I FSK 734/17)

Spółka sprzedająca paliwo w ramach sieci stacji benzynowych na rzecz m.in. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej planowała umożliwić klientom dokonywanie płatności za nabyte paliwo za pośrednictwem aplikacji mobilnej. Po dokonaniu płatności za pomocą smartfona klient miał otrzymać na telefon zeskanowany obraz wydrukowanego paragonu, jak również informację o możliwości odbioru papierowego paragonu w budynku stacji. Komunikat o możliwości odbioru paragonu w budynku stacji miał być także umieszczony na dystrybutorze. Nieodebrany przez klienta paragon miał być zniszczony przez obsługę. Występując z wnioskiem o interpretację Spółka chciała potwierdzić, czy pozostawiając do dyspozycji klienta wydrukowany paragon dokumentający sprzedaż w budynku stacji, po uprzednim poinformowaniu klienta o możliwości jego odbioru, prawidłowo realizuje określony w przepisach obowiązek wydania nabywcy dokumentu sprzedaży.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał działanie Spółki za nieprawidłowe argumentując, iż samo pozostawienie wydrukowanego paragonu do odbioru przy kasie w budynku stacji nie spełnia wymogu jego wydania. Zdaniem organu w sytuacji, gdy klientowi nie zostanie zapewniona możliwość odbioru takiego dokumentu przy dystrybutorze, obowiązek wydania nabywcy paragonu nie zostanie należycie wypełniony.

Po stronie podatnika opowiedziały się jednak zarówno WSA w Warszawie, jak i Naczelny Sąd Administracyjny, który oddalił skargę kasacyjną organu. Według składu orzekającego pojęcie „wydania”, o którym mowa w przepisach nie jest tożsame z „wręczeniem”, natomiast przez obowiązek wydania paragonu należy rozumieć wydrukowanie takiego dokumentu bez żądania nabywcy i udostępnienie - w tym także pozostawienie - go klientowi do odbioru, który z tego prawa nie musi jednak skorzystać. Zdaniem NSA przesłanie obrazu paragonu za pośrednictwem aplikacji mobilnej należycie zabezpiecza interesy Skarbu Państwa, gdyż umożliwia identyfikację osoby, na rzecz której podatnik rzeczywiście dokonał sprzedaży.

Zmiany w prawie

‘Biała lista’ podatników VAT

Z dniem 1 września 2019 r. Ministerstwo Finansów udostępniło nowy wykaz czynnych podatników VAT (tzw. „Biała lista”) umożliwiający przedsiębiorcom weryfikację, czy ich kontrahenci zarejestrowani są dla potrzeb VAT. Obecnie podatnicy mogą poznać zasady funkcjonowania wykazu oraz wyszukiwania danych o swoich kontrahentach poprzez sprawdzenie np. statusu kontrahenta jako podatnika VAT czynnego oraz jego danych umieszczonych w wykazie, w tym numeru rachunku bankowego.

Korzystanie z opublikowanej listy nabierze szczególnego znaczenia po 1 stycznia 2020 r. Od tej daty płatności powyżej 15000 zł dokonane na niezgłoszone konto, nie będą bowiem stanowić kosztu uzyskania przychodu, jak również spowodują odpowiedzialność solidarną za kwotę VAT przypadającą odpowiednio na tę płatność. Powyższe sankcje nie znajdą zastosowania w sytuacji, gdy dokonujący płatności w terminie 3 dni od dnia zlecenia przelewu powiadomi naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla sprzedawcy o jej dokonaniu na rachunek bankowy nieujęty w wykazie.

Mając na uwadze na powyższe, podatnicy powinni wykorzystać pozostały do końca roku czas na przygotowanie się do nadchodzących zmian, w szczególności poprzez dostosowanie wewnętrznych procedur weryfikacji numeru rachunku bankowego kontrahenta przed dokonaniem płatności. Wartym uwagi rozwiązaniem jest też zautomatyzowanie procesu weryfikacji rachunków bankowych kontrahentów przed dokonaniem płatności poprzez wdrożenie odpowiednich rozwiązań IT.

Wskazane jest również upewnienie się, że rachunki bankowe wykorzystywane przez firmę dla potrzeb działalności gospodarczej zostały umieszczone w wykazie, gdyż niezgłoszenie firmowego konta może negatywnie wpłynąć na relacje biznesowe z kontrahentami i spowodować opóźnienie w płatnościach.