Przegląd podatkowy: VAT

Artykuł

Przegląd podatkowy: VAT

Wybrane orzeczenia TSUE i NSA oraz zmiany w zakresie VAT

Wydanie 9/2020 | 23 września 2020 r.

„Przegląd podatkowy: VAT” prezentuje wybrane najświeższe orzeczenia sądów administracyjnych i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które mogą mieć istotny wpływ na Państwa działalność. To także najważniejsze i najświeższe informacje dotyczące zmian w zakresie VAT.

Wybrane orzeczenia TSUE i NSA

Działając we własnym imieniu uczestnik wspólnego przedsięwzięcia prowadzi samodzielną działalność (wyrok TSUE z 16.09.2020 r., C‑312/19)

Sprawa dotyczyła osób fizycznych, które zawarły umowę o wspólnym przedsięwzięciu w celu wybudowania budynków mieszkalnych na Litwie. W świetle litewskiego prawa zawarte przez te osoby partnerstwo nie posiadało osobowości prawnej.

Zgodnie z zawartym porozumieniem jedna z osób fizycznych została upoważniona do działania w imieniu obu partnerów. Jednak w praktyce w stosunkach z osobami trzecimi przy wykonywaniu czynności stanowiących działalność partnerstwa osoba ta działała sama i we własnym imieniu, bez wskazywania tożsamości drugiego partnera handlowego lub zawartego z nim partnerstwa. Przykładowo, we własnym imieniu dokonała zakupu działki, załatwiała formalności administracyjne, czy też zawarła umowy sprzedaży dotyczące wszystkich wybudowanych w ramach partnerstwa budynków. Sąd odsyłający zastanawiał się, czy w świetle dyrektywy VAT taka osoba fizyczna może zostać uznana za prowadzącą działalność gospodarczą „samodzielnie”, a tym samym to ona sama, a nie wspólnie z partnerem, jest zobowiązana do zapłaty podatku z tytułu dostaw przedmiotowych budynków.

TSUE ocenił, że osoba fizyczna działająca w ramach partnerstwa, lecz występująca sama i we własnym imieniu w stosunkach z osobami trzecimi w zakresie działalności gospodarczej prowadzonej przez to partnerstwo powinna być uznana za podatnika VAT. W konsekwencji, osoba te będzie wyłącznie zobowiązana do rozliczenia VAT w zakresie w jakim działa ona na własny rachunek lub na rzecz osoby trzeciej, jako pośrednik.

Konsekwencje w praktyce

W świetle powyższego wyroku, osoby realizujące wspólne przedsięwzięcie w formie partnerstwa nieposiadającego osobowości prawnej powinny mieć na uwadze, że nawet jeśli intencją ich działań związanych z wykonaniem danego przedsięwzięcia jest realizowanie celów i wytycznych wszystkich partnerów, to działając we własnym imieniu w stosunkach z osobami trzecim tylko one same mogą być uznane za podatników VAT, a nie wszystkie osoby tworzące partnerstwo.

Zawiadomienie o możliwości odbioru e-postanowienia nie oznacza jego doręczenia (uchwała 7 sędziów NSA z 21.09.2020 r., I FPS 1/20)

W orzecznictwie powstał spór co do uznania postanowienia o przedłużeniu terminu zwrotu podatku za doręczone, jeśli jest ono doręczone drogą elektroniczną.

W świetle najnowszej uchwały 7 sędziów NSA w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. nie wystarczy, aby przed upływem tego terminu organ przesłał na adres elektroniczny adresata zawiadomienie zawierające informację, że adresat może odebrać pismo w formie dokumentu elektronicznego. Skuteczne przedłużenie terminu zwrotu różnicy podatku wymaga prawidłowego doręczenia adresatowi, w formie dokumentu elektronicznego, postanowienia o przedłużeniu terminu zwrotu. Jeśli podatnik nie podpisze urzędowego poświadczenia odbioru po kliknięciu w link prowadzący do treści postanowienia, to uważa się je za doręczone dopiero po upływie 14 dni liczonych od dnia przesłania pierwszego zawiadomienia.

Konsekwencje w praktyce

Powyższa uchwała jest korzystna dla podatników. Oznacza ona bowiem, że aby przedłużyć termin zwrotu VAT nie wystarczy wysłać drogą elektroniczną zawiadomienia informującego o możliwości odbioru pisma w formie dokumentu elektronicznego, lecz konieczne jest skuteczne doręczenie tego pisma o przedłużeniu terminu na zwrot.

Regularne dostawy jako sprzedaż o charakterze ciągłym (wyrok NSA z 04.08.2020 r., sygn. I FSK 1848/17)

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej spółka wskazała, że przechowuje swoje produkty w magazynie wynajmowanym od kontrahenta, który może w dowolnym czasie pobierać te towary z przeznaczonych do składowania pomieszczeń. W momencie pobrania produktów, zgodnie z umową, pomiędzy stronami dochodzi do zawarcia umowy sprzedaży towaru za ustaloną wcześniej cenę. Nie rzadziej niż raz w tygodniu kontrahent jest zobowiązany przedstawić spółce raporty zawierające szczegółowe informacje co do rodzaju i ilości pobranych z magazynu produktów, a także momentu objęcia ich na własność. Na tej podstawie spółka wystawia na jego rzecz zbiorcze faktury.

Spółka uważała, że opisane przez nią dostawy będą miały charakter ciągły, a w konsekwencji obowiązek podatkowy z tytułu ich dokonania powstanie wraz z upływem każdego okresu rozliczeniowego, do którego odnoszą się raporty dotyczące pobranych przez kontrahenta produktów. Organ podatkowy uważał, że w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z dostawami ciągłymi, bo można wyodrębnić poszczególne dostawy. Wobec tego, dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego zastosowanie znajdą zasady ogólne. Jednakże, sądy I i II instancji przyznały rację spółce.

NSA zgodził się, że skoro spółka dokonuje na rzecz swojego kontrahenta ciągłych, powtarzających się dostaw, przy czym strony umawiają się, że rozliczenia tych dostaw i płatności będą następować nie za pojedyncze dostawy, lecz za ich sumę w danym okresie rozliczeniowym, to zgodnie z wolą kontrahentów sprzedaż można rozliczyć w ramach okresu rozliczeniowego, do którego odnosi się dany raport. NSA podkreślił, że pojęciu „dostawy świadczonej w sposób ciągły” nie można nadawać wyłącznie takiego znaczenia, w myśl którego chodzi w nim o dostawy, dla których nie można wyodrębnić poszczególnych świadczeń cząstkowych.

Konsekwencje w praktyce

Powyższe orzeczenie wpisuje się w korzystną dla podatników linię orzeczniczą. Zgodnie z nią podatnicy dokonujący regularnych dostaw na rzecz klientów w ramach jednego stosunku zobowiązaniowego mają możliwość rozliczenia VAT od takiej sprzedaży w okresach rozliczeniowych. 

Zmiany w prawie

Darowizny wyrobów medycznych z preferencyjną stawką do odwołania stanu epidemii

Minister Finansów wydał 28 sierpnia 2020 r. rozporządzenie zmieniające rozporządzenie w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych. Zakłada ono m.in. przedłużenie obowiązywania stawki 0% dla darowizn wybranych wyrobów medycznych, jeśli są one przeznaczone na cele związane ze zwalczaniem zakażenia, zapobieganiem rozprzestrzenianiu się, profilaktyką oraz zwalczaniem skutków COVID-19. Preferencyjna stawka ma obowiązywać „do dnia odwołania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii ogłoszonego w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2”.

Darowizny na rzecz wsparcia walki z COVID-19

Wybrane aspekty podatkowo-prawne

Przeczytaj artykuł

Od października wchodzi w życie JPK_V7

Obowiązek raportowania nowego pliku JPK_V7 dla wszystkich podatników wchodzi w życie z dniem 1 października 2020 r. Oznacza to, że pierwszy plik JPK_V7 podatnicy będą musieli złożyć za październik. Termin wejścia w życie JPK_V7 był już dwukrotnie przesuwany przez Ministerstwo Finansów z uwagi na pandemię COVID-19, przy czym obecnie MF nie przewiduje kolejnego odroczenia terminu. Dlatego podatnicy powinni wykorzystać pozostały czas do sprawdzenia statusu przygotowań do nowego obowiązku raportowania.

Webinar: JPK_V7M - ostatni etap procesu przygotowań do nowego raportowania

Obejrzyj nagranie
Czy ta strona była pomocna?