Ulga na robotyzację – jednak jednorazowo, a nie przez odpisy amortyzacyjne

Dyskusja związana z rozliczaniem ulgi na robotyzację, o której pisaliśmy w jednym z wcześniejszych wydań naszego newslettera, wciąż trwa. Tym razem, w wyroku z 21 grudnia 2023 r. (sygn. III SA/Wa 1993/23), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przychylił się do stanowiska podatnika, zgodnie z którym możliwe jest jednorazowe zaliczenie do ulgi kosztów zakupu robota przemysłowego w dacie jego nabycia, nie zaś przez odpisy amortyzacyjne jak twierdził organ.

Obowiązująca od 2022 r. ulga na robotyzacje w podatku dochodowym (CIT i PIT), wprowadzona w ramach tzw. Nowego Ładu, pozwala na dodatkowe odliczenie od podstawy opodatkowania 50% kosztów poniesionych na robotyzację (nabycie maszyn oraz urządzeń i systemów z nim związanych).

Na gruncie wprowadzonej regulacji pojawiła się jednak wątpliwość, jak należy rozumieć pojęcie „kosztu”, tj. czy możliwe jest jednorazowe odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków związanych z robotyzacją, czy może, w sytuacji, gdy nabyta maszyna stanowi środek trwały, podlegający amortyzacji podatkowej, koszt stanowi dokonany odpis amortyzacyjny. Zagadnienie to ma znaczenie nie tylko z perspektywy momentu wykorzystania ulgi (jako „dodatkowy benefit” rozłożony w czasie), ale również może mieć istotny wymiar finansowy.

Warto w tym miejscu zaznaczyć, że – zgodnie z zapowiedziami Ministerstwa Finansów – ulga na robotyzację ma charakter pilotażu, a jej stosowanie wg stanu obecnego zostało ograniczone wyłącznie do maszyn nabytych w latach 2022-2026. Zatem, biorąc pod uwagę, że ustawowe stawki amortyzacyjne przewidziane w Klasyfikacji Środków Trwałych wynoszą dla robotów przemysłowych (18%) oraz większości maszyn i urządzeń (najczęściej 10% lub 14%), nie jest możliwe pełne zamortyzowanie środków trwałych zakupionych w okresie obowiązywania ulgi. Dodatkowo, w przypadku poniesienia takich wydatków chociażby w połowie lub pod koniec okresu obowiązywania ulgi, poziom odliczenia poniesionych wydatków będzie jeszcze niższy. Kwestią ciągle otwartą pozostaje tutaj możliwość zastosowania przyspieszonej amortyzacji.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko wyrażone przez WSA w Warszawie w omawianym wyroku wydaje się zdecydowanie korzystne dla podatników. Niemniej jednak, warto zwrócić uwagę, że na dziś jest to odosobnione stanowisko. Organy podatkowe dotychczas dość konsekwentnie wydają przeciwne interpretacje indywidualne, zrównując „koszt robotyzacji” dla celów ulgi z kosztem podatkowym, czyli w tym przypadku odpisem amortyzacyjnym. Co ciekawe, podobnego zdania był również WSA we Wrocławiu w wyroku z 18 maja 2023 r. (sygn. I SA/Wr 947/22).

Nie można jednak zapomnieć, że przyjęcie stanowiska zaprezentowanego przez WSA w Warszawie może jednocześnie zaburzać dotychczasową argumentację związaną z możliwością zaliczenia do ulgi na robotyzację maszyn nabytych przed 2022 r., które nie zostały jeszcze w pełni zamortyzowane, a podatnik wciąż rozpoznaje koszty uzyskania przychodów. Takie stanowisko było potwierdzane dotychczas przez organy podatkowe (m.in. w interpretacjach KIS z 16 sierpnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.129.2022.2.AW; z 20 lutego 2023, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.705.2022.2.AR; z 23 maja 2023 r. syn. 0111-KDIB1-3.4010.183.2023.1.IZ).

Innymi słowy, czas pokaże, jaka będzie wypracowana praktyka interpretacyjna i jakie stanowisko zajmie Naczelny Sąd Administracyjny. A może jednak skuteczniejszym rozwiązaniem byłaby jednak ingerencja ustawodawcy, doprecyzowująca przepisy? Na niejednoznaczność przepisów w tym zakresie zwrócił również uwagę WSA w Warszawie w komentowanym wyroku.

Warto też pomyśleć o wydłużeniu czasu stosowania ulgi na robotyzację. Stanowi ona bowiem atrakcyjne narzędzie dla przedsiębiorców, szczególnie z branży produkcyjnej, którzy w codziennej działalności mierzą się z coraz to nowymi wyzwaniami. Trend dotyczący automatyzacji i robotyzacji to obecnie kierunek, który należy obrać, a na pewno rozważyć.