Nowe przepisy w zakresie poboru tzw. podatku u źródła (WHT), czyli o co chodzi?

Stawki podatku u źródła (WHT)

Zgodnie z nowymi przepisami polscy podatnicy dokonujący transgranicznej wypłaty należności licencyjnych, odsetek, dywidendy czy usług niematerialnych w kwocie przekraczającej 2 m PLN (w danym roku do danego odbiorcy), będzie zobowiązany do poboru podatku u źródła według właściwej stawki tj. 20% lub 19%. Jeśli podatnik będący odbiorcą tej płatności będzie uprawniony do zastosowania niższej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania stawki lub do pełnego zwolnienia z opodatkowania (wynikającego z dyrektywy UE), będzie mógł wystąpić o zwrot pobranego podatku. Zwrot ma nastąpić po upływie co najmniej 6 miesięcy. Wystąpienie o zwrot wymagać będzie zgromadzenia dodatkowej dokumentacji i złożenia wniosku. Podatek mają pobierać i odprowadzać płatnicy, czyli polskie firmy wypłacające należności na rzecz podmiotów zagranicznych.

Poboru podatku można będzie uniknąć, jeśli zarząd krajowego podmiotu dokonującego wypłaty złoży oświadczenie m.in. że dochowując należytej staranności zweryfikował, iż zagraniczny podmiot otrzymujący płatność jest jej realnym właścicielem (beneficial owner) i prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą. W takiej sytuacji jednak odpowiedzialność za niepobrany podatek i ryzyko w przypadku przyszłego sporu z organami skarbowymi przechodzi na zarząd polskiego płatnika. Zastosowanie zwolnienia z podatku u źródła (WHT) będzie również możliwe po uzyskaniu indywidualnej opinii organów skarbowych potwierdzającej właściwy status zagranicznego odbiorcy płatności z Polski.

Od kiedy zaczną obowiązywać przepisy dot. podatku u źródła?

Formalnie, nowe przepisy o podatku u źródła weszły w życie 1 lipca 2019 r. Jednak, w przeważającym zakresie ich wejście w życie było dwukrotnie odkładane w czasie, tj.: za pierwszym razem do dnia 31 czerwca 2019 r. – na mocy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2018 r., za drugim razem do dnia 31 grudnia 2019 r. – na mocy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 czerwca 2019 r. (opublikowane w Dz.U. i obowiązujące od 28 czerwca).

W związku z powyższym warto zwrócić uwagę na dwie istotne kwestie, które nie zostały objęte odroczeniem, tj.:

• konieczność zachowania „należytej staranności” w kwestii stosowania preferencyjnego podejścia do stawek podatku u źródła oraz zwolnień, która obowiązuje już od 1 stycznia 2019 r. w odniesieniu do wszystkich płatności podlegających opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce,
• drugie odroczenie nie objęło swoim zakresem płatności podlegających opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce, a dokonywanych na rzecz osób fizycznych, czego efektem jest konieczność stosowania przez polskich płatników nowych zasad poboru tego podatku w przypadku takich płatności już od 1 lipca 2019 r.

Wreszcie, niezależnie od daty wejścia w życie nowych przepisów, Ministerstwo Finansów prezentuje stanowisko, zgodnie z którym w przypadku stosowania preferencji w podatku u źródła niezbędne jest weryfikowanie statusu odbiorcy płatności pod kątem, czy spełnia on warunki uznania go za rzeczywistego właściciela otrzymywanej płatności (koncepcja tzw. „beneficial owner”) wg polskich przepisów. Obowiązek ten spoczywa na polskim płatniku i – zdaniem Ministerstwa – jest on szczególnie istotny w przypadku podmiotów powiązanych.