Przegląd zmian w podatkach

Zapraszamy do zapoznania się z informacjami dotyczącymi procesowanych zmian w prawie podatkowym. Dla Państwa wygody, wyselekcjonowaliśmy poniżej najnowsze akty prawne, projekty ustaw i rozporządzeń, które pojawiły się w ostatnim czasie. Pozostałe, wszystkie obecnie procedowane projekty oraz zmiany w prawie podatkowym znajdują się w pliku PDF „Przegląd zmian w prawie podatkowym”.

VAT

Rozporządzenie wejdzie w życie z dniem 1 lipca 2024 r. z wyjątkami.

Zmiany przepisów rozporządzenia proponowane w projekcie związane są z wprowadzeniem obligatoryjnego Krajowego Systemu e-Faktur oraz doprecyzowaniem zawartego w części deklaracyjnej pouczenia do wynikającej z przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji możliwości wystawienia tytułu wykonawczego na grupę VAT lub na jej członków. Wprowadzane zmiany dotyczą wykazywania danych, w ewidencji JPK_VAT z deklaracją, dotyczących KSeF np. numeru identyfikującego fakturę w Krajowym Systemie e-Faktur, co ma przyczynić się z jednej strony do łatwiejszej identyfikacji dokumentów u podatnika, a z drugiej strony do lepszego zwalczania oszustw związanych z podatkiem VAT i uchylania się od opodatkowania VAT poprzez usprawnienie analityki danych.

W pierwszym etapie funkcjonowania obowiązkowego KSeF wprowadzone w JPK_VAT funkcjonalności umożliwią automatyczną weryfikację spójności między zadeklarowanym a zapłaconym VAT oraz zwiększając dokładność weryfikacji wniosków o zwrot VAT składanych przez podatników.

Link

Projektowane rozporządzenie wypełnia delegację art. 106r ustawy o podatku od towarów i usług. Rozporządzenie określa:

1. rodzaje uprawnień do korzystania z Krajowego Systemu e-Faktur,
2. sposoby nadawania, zmiany lub odbierania uprawnień do korzystania z Krajowego Systemu e-Faktur oraz wzór zawiadomienia o nadaniu lub odebraniu tych uprawnień,
3. sposoby uwierzytelnienia podmiotów korzystających z Krajowego Systemu e-Faktur,
4. zakres danych, których podanie umożliwia dostęp w Krajowym Systemie e-Faktur do faktury ustrukturyzowanej, faktur, o których mowa w art. 106nf ust. 1 i art. 106nh ust. 1 ustawy, po przesłaniu ich do Krajowego Systemu e-Faktur, oraz faktury VAT RR i faktury VAT RR KOREKTA wystawionych przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur, bez konieczności uwierzytelniania,
5. sposób oznaczania faktur ustrukturyzowanych, udostępnianych nabywcy, o którym mowa w art. 106gb ust. 4 ustawy, w sposób inny niż przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur lub używanych poza Krajowym Systemem e-Faktur, umożliwiający dostęp do faktury w Krajowym Systemie e-Faktur oraz umożliwiający weryfikację danych zawartych na tej fakturze, oraz wymagania techniczne dla tego sposobu oznaczania,
6. sposób oznaczania faktur, o których mowa w art. 106nf ust. 1 ustawy, udostępnionych nabywcy w sposób inny niż przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur, umożliwiający weryfikację danych z tych faktur oraz umożliwiający zapewnienie autentyczności pochodzenia i integralności treści tych faktur, w przypadku ich udostępnienia nabywcy, o którym mowa w art. 106nf ust. 2 ustawy, w sposób inny niż przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur, oraz wymagania techniczne dla tego sposobu oznaczania.

Stan: 27.11.2023 r. – projekt znajduje się na etapie opiniowania.

Planuje się, że przepisy rozporządzenia wejdą w życie z dniem 1 lipca 2024 r.

Link

W § 3 pkt 1 rozporządzenia wskazuje się jakie dane powinna zawierać faktura dokumentująca dostawę towarów lub świadczenie usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2-6, 8-36 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy o VAT. W wyniku wprowadzenia obligatoryjnego KSeF, również w odniesieniu do podatników zwolnionych z VAT, zaistniała konieczność znowelizowania ww. przepisu rozporządzenia. Zatem w związku z tym, że przy wystawieniu faktury w KSeF oraz przypisaniu wystawionej faktury w KSeF do nabywcy niezbędne jest zawarcie na fakturze numeru za pomocą którego podatnik lub nabywca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, należało znowelizować omawiany przepis, poprzez ujęcie tych danych jako wymaganych na fakturze.

W pkt 3a w § 3 rozporządzenia uwzględnia się dodatkową grupę przypadków, w których faktury mogą zawierać zakres danych węższy niż określony w art. 106e ustawy oraz określa się zakres tych danych w ten sposób, że wskazuje się jakich danych faktury te nie muszą zawierać. Projektowane rozwiązanie podyktowane jest specyfiką rodzajów działalności prowadzonych przez podmioty wystawiające faktury. Wprowadzana zmiana uzasadniona jest analizą zgłaszanych w toku konsultacji projektu ustawy KSeF uwag ze strony rynku i świadomością stosowanych praktyk handlowych przez te branże oraz techniczne warunki wystawiania faktur ustrukturyzowanych w KSeF, które utrudniają tym branżom spełnienie wszystkich wymogów z art. 106e ustawy. Zmiana ta umożliwia zatem wskazywanie na fakturze ustrukturyzowanej jedynie najistotniejszych informacji dla potrzeb rozliczenia podatku od towarów i usług oraz dokonania rozliczenia finansowego z kontrahentami. Rozwiązanie zawarte w projekcie efektywnie zapewnia utrzymanie dotychczasowej praktyki we wskazanych branżach w zakresie ujmowania danych w postaci ceny jednostkowej, ilości, jednostki miary z rozbiciem na każdy punkt poboru w załączniku do faktury.

W § 3 pkt 4 rozporządzenia nadaje się nowe brzmienie wprowadzenia do wyliczenia. Zmiana ta polega na redakcyjnym ujednoliceniu nazewnictwa w przepisach aktów wykonawczych wydawanych przez Ministra Finansów.

Stan: 27.11.2023 r. – projekt znajduje się na etapie opiniowania.

Planuje się, że przepisy rozporządzenia wejdą w życie z dniem 1 lipca 2024 r. z wyjątkiem § 1 pkt 1, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2025 r.

Link

Akcyza i cło

Rozporządzenie weszło w życie z dniem 1 stycznia 2024 r.

Rozporządzenie określa metody badania oleju napędowego na obecność substancji stosowanych do znakowania i barwienia wyrobów energetycznych i metody badania substancji, które mogą wpłynąć na zmianę klasyfikacji taryfowej do właściwego kodu CN, o którym mowa w art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym oraz substancje, które mogą wpłynąć na zmianę klasyfikacji taryfowej olejów napędowych do właściwego kodu CN, o którym mowa w art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

Link

Projekt rozporządzenia zakłada zmianę opisu do rysunków nr 9a i 9b załącznika nr 4 do rozporządzenia poprzez wprowadzenie możliwości oznaczania opakowań jednostkowych wyrobów nowatorskich podatkowymi znakami akcyzy również w istniejącym stanie opakowania (na celofanie).

Stan: 9.01.2024 r. – projekt znajduje się na etapie Komisji Prawniczej.

Planuje się, że przepisy rozporządzenia wejdą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Link

Zmiana rozporządzenia z dnia 31 października 2018 r. polega na:

1. ograniczeniu stosowania alkoholu izopropylowego 10 000 ml w ilości minimalnej na 1 hl alkoholu 100% vol  wyłącznie do produkcji produktów biobójczych, o których mowa w § 2 pkt 3 lit. a lub b rozporządzenia z dnia 31 października 2018 r., oferowanych do sprzedaży w postaci: a. płynu pakowanego w opakowania jednostkowe (detaliczne) wyposażone w rozpylacze lub atomizery, połączone z tymi opakowaniami w sposób trwały (bez możliwości odkręcenia) i jednocześnie umożliwiające rozpylanie płynu znajdującego się wewnątrz opakowania, o ograniczonej pojemności do 500 ml oraz b. żeli w opakowaniach jednostkowych (detalicznych) o dowolnej pojemności;
2. dodaniu ketonu etylowo-metylowego w ilości minimalnej 1 l na 1 hl alkoholu etylowego 100% vol. jako środka służącego do skażania alkoholu etylowego wykorzystywanego w przypadku produkcji produktów biobójczych, o których mowa w § 2 pkt 3 lit. a lub b rozporządzenia z dnia 31 października 2018 r., w postaci żeli lub kremów pakowanych w opakowania jednostkowe o pojemności do 500 ml.

Przewiduje się, że w efekcie powyższych zmian zostanie zapewnione skuteczne funkcjonowanie zwolnień od akcyzy dla wyrobów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi oraz ich kontroli przez ograniczenie przypadków wykorzystywania alkoholu etylowego skażonego alkoholem izopropylowym do celów spożywczych, zamiast jako produktu biobójczego (pkt 1), a także zostanie zapewnione skuteczne funkcjonowanie zwolnień od akcyzy dla produkowanych w kraju płynów dezynfekcyjnych na bazie alkoholu etylowego skażonego za pomocą ketonu etylowo-metylowego w stężeniu 1% (pkt 2).

Stan: 13.10.2023 r. – projekt znajduje się na etapie opiniowania.

Planuje się, że przepisy rozporządzenia wejdą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Link

Nowelizacja ustawy o zdrowiu publicznym wprowadza przede wszystkim zmiany w katalogu napojów podlegających opłacie od środków spożywczych. Proponuje się wyłączenie z opłaty:

• napojów, w których składzie znajdują się wyłącznie cukry zawarte naturalnie w użytym do ich produkcji soku owocowym lub warzywnym, ponieważ są to tak naprawdę soki rozcieńczone wodą i nie są dosładzane cukrami czy też słodzikami;
• nektarów owocowych z owoców o wysokiej kwasowości, z których sok nie nadaje się do bezpośredniego spożycia (czyli produktów wymagających dosładzania, np. z czarnej porzeczki), nawet jeśli zawierają więcej niż 5 g cukru na 100 ml oraz - objęcie opłatą syropów, w których na pierwszym miejscu w wykazie składników znajduje się cukier lub syrop glukozowo-fruktozowy i które do wprowadzenia opłaty były „zwykłymi” środkami spożywczymi, a które po wprowadzeniu opłaty zaczęto wprowadzać na rynek jako suplementy diety.

Stan: 2.12.2023 r. – projekt znajduje się na etapie uzgodnień.

Planuje się, że przepisy rozporządzenia wejdą w życie 1 stycznia 2025 r.

Link

Podatki dochodowe

Ustawa weszła w życie z dniem 1 stycznia 2024 r. z wyjątkami

Zgodnie z treścią uzasadnienia do ustawy głównym celem tego aktu jest wsparcie mikro-, małych i średnich przedsiębiorców prowadzących działalność w gminach o wysokim wskaźniku bezrobocia, będących jednocześnie gminami o niskim dochodzie w przeliczeniu na mieszkańca. Instrumentem służącym osiągnięciu tego celu ma być skrócenie okresu amortyzacji środków trwałych w postaci budynków i budowli niemieszkalnych z 40 lat do 5 lat albo 10 lat – w zależności od poziomu bezrobocia. Możliwość ta ma dotyczyć obszarów o wysokim bezrobociu i niskim poziomie dochodów podatkowych, zagrożonych procesem wyludnienia. W ocenie projektodawców będzie to bardzo atrakcyjna zachęta dla inwestorów do tworzenia miejsc pracy tam gdzie występuje ważny problem społeczny.

Ustawa wprowadza zmiany w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, z późn. zm.) oraz w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587, z późn. zm.).

W myśl wprowadzonych przepisów podatnicy będący mikroprzedsiębiorcami, małymi lub średnimi przedsiębiorcami w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo przedsiębiorców będą mogli indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla wytworzonych we własnym zakresie środków trwałych będących budynkami (lokalami) niemieszkalnymi i budowlami, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych danego podatnika, w przypadku gdy spełnione są następujące warunki. Środek trwały musi znajdować się na obszarze gminy zlokalizowanej w powiecie, w którym przeciętna stopa bezrobocia wynosi co najmniej 120% przeciętnej stopy bezrobocia w kraju, oraz w której wskaźnik dochodów podatkowych na jednego mieszkańca w gminie jest mniejszy niż 100% wskaźnika dochodów podatkowych dla wszystkich gmin.

W sytuacji, gdy środek trwały znajduje się na obszarze gminy zlokalizowanej w powiecie, w którym przeciętna stopa bezrobocia wynosi:

• od 120% do 170% przeciętnej stopy bezrobocia w kraju – okres amortyzacji dla tego środka trwałego nie może być krótszy niż 10 lat;
• powyżej 170% przeciętnej stopy bezrobocia w kraju – okres amortyzacji dla tego środka trwałego nie może być krótszy niż 5 lat.

Spełnienie powyższych warunków ustala się na miesiąc, w którym wystąpiło jedno z następujących zdarzeń, tj.: (1) uprawomocniła się decyzja o pozwoleniu na budowę; (2) upłynął termin na wniesienie sprzeciwu wobec dokonanego zgłoszenia budowy albo wydano zaświadczenie o braku podstaw do wniesienia takiego sprzeciwu; (3) środek trwały został po raz pierwszy wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – w przypadku gdy budowa tego środka trwałego nie wymaga uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę albo dokonania zgłoszenia budowy lub z innych przyczyn nie doszło do wydania takiej decyzji albo dokonania takiego zgłoszenia.

Ustawa określa, co należy rozumieć przez przeciętną stopę bezrobocia w powiecie i przeciętną stopę bezrobocia w kraju oraz przez wskaźnik dochodów podatkowych oraz nakłada na Ministra Finansów obowiązek ogłaszania wartości tych wskaźników w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w terminie do dnia 31 grudnia każdego roku.

Zgodnie z przepisem przejściowym wprowadzone regulacje będą miały zastosowanie do środków trwałych będących budynkami (lokalami) niemieszkalnymi i budowlami, w przypadku których po dniu 31 grudnia 2023 r.:

• nastąpiło uprawomocnienie się decyzji o pozwoleniu na budowę albo
• upłynął termin na wniesienie sprzeciwu wobec dokonanego zgłoszenia budowy albo wydanie zaświadczenia o braku podstaw do wniesienia takiego sprzeciwu, albo
• nastąpiło wprowadzenie po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli budowa tego środka trwałego nie wymaga uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę albo dokonania zgłoszenia budowy lub z innych przyczyn nie doszło do wydania takiej decyzji albo dokonania takiego zgłoszenia.

Link

Rozporządzenie weszło w życie z dniem 1 stycznia 2024 r.

W projektowanym rozporządzeniu określa się sposób przesyłania oświadczenia emitenta i oświadczenia płatnika. Oświadczenie emitenta, opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo podpisem zaufanym, będzie przesyłane przez elektroniczną skrzynkę podawczą organu podatkowego utworzoną na podstawie ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne. Oświadczenie płatnika będzie przesyłane za pomocą oprogramowania interfejsowego dostępnego na stronie, której adres jest podany w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych, i opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym. Struktura logiczna urzędowego poświadczenia odbioru oświadczenia płatnika będzie udostępniana w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Link

Rozporządzenie weszło w życie z dniem 1 stycznia 2024 r.

W projektowanym rozporządzeniu określa się sposób przesyłania wymienionego w ustawie oświadczenia emitenta i oświadczenia płatnika. Oświadczenie emitenta, opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo podpisem zaufanym, będzie przesyłane przez elektroniczną skrzynkę podawczą organu podatkowego utworzoną na podstawie ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne. Oświadczenie płatnika będzie przesyłane za pomocą oprogramowania interfejsowego dostępnego na stronie, której adres jest podany w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych, i opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym. Struktura logiczna urzędowego poświadczenia odbioru oświadczenia płatnika będzie udostępniana w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Link

Rozporządzenie weszło w życie z dniem 31 grudnia 2023 r.

Zmiana obowiązującego rozporządzenia, poprzez przedłużenie na 2024 rok okresu obowiązywania wyłączenia mechanizmu pay & refund względem wypłat należności, o których mowa w art. 41 ust. 4d i 10 ustawy o PIT.

Link

Rozporządzenie weszło w życie z dniem 31 grudnia 2023 r.

Wydanie rozporządzenia zmieniającego obowiązujące rozporządzenie, które przedłuży na 2024 r. okres obowiązywania wyłączenia w stosowaniu mechanizmu pay & refund względem wypłat należności, o których mowa w art. 26 ust. 2c ustawy o CIT.

Link
 

Projekt ustawy przewiduje wprowadzenie zmian w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, z późn. zm.) oraz ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587, z późn. zm.). Zmiany te wpływają pozytywnie bezpośrednio na przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą.

Do tej grupy rozwiązań należą propozycje:

1. podwyższenia z obecnych 10 000 zł do 20 000 zł limitu wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, umożliwiającego jednorazowe zaliczenie wydatków na nabycie tych środków lub wartości do kosztów uzyskania przychodów;
2. podwyższenia z obecnych 50 000 euro do 100 000 euro limitu dokonywanych jednorazowo odpisów amortyzacyjnych przez małych podatników oraz podatników, którzy w roku podatkowym rozpoczęli prowadzenie działalności, od wartości początkowej środków trwałych zaliczanych do grupy 3–8 Klasyfikacji Środków Trwałych, z wyłączeniem samochodów osobowych (są to m.in. kotły i maszyny energetyczne, maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego i specjalistycznego zastosowania, urządzenia techniczne, środki transportu, narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie gdzie indziej niesklasyfikowane);
3. podwyższenia z obecnych 100 000 zł do 200 000 zł limitu odpisów amortyzacyjnych zaliczanych jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów od wartości początkowej fabrycznie nowych środków trwałych zaliczanych do grupy 3–6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (maszyny i urządzenia);
4. zwiększenia limitów warunkujących możliwość ustalenia indywidualnych stawek amortyzacyjnych dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Obecnie okres amortyzacji środków trwałych zaliczonych do grupy 3–6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (maszyny i urządzenia) nie może być krótszy niż:

• 24 miesiące, gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25 000 zł – po zmianie 50 000 zł,
• 36 miesięcy, gdy ich wartość początkowa jest wyższa niż 25 000 zł i nie przekracza 50 000 zł – po zmianie limity te wzrosną odpowiednio do 50 000 zł i 100 000 zł.

Dzięki proponowanym zmianom podatnicy (przedsiębiorcy) zyskają prawo do szybszego rozliczenia w podatku dochodowym poniesionych wydatków inwestycyjnych. Wydatki te jako koszt uzyskania przychodów pomniejszą podstawę opodatkowania, co w konsekwencji pomniejszy również wysokość zobowiązania podatkowego. Proponowane rozwiązania będą zatem stanowić formę dodatkowej zachęty do zwiększenia wydatków inwestycyjnych, która w głównym stopniu powinna oddziaływać na mikro-, małe i średnie przedsiębiorstwa.

Proponowane rozwiązania, jako korzystne dla podatników, powinny wejść w życie jak najszybciej. Z tego względu projekt ustawy zakłada ich wejście w życie z dniem 1 stycznia 2024 r.

Nowe rozwiązania będą miały zastosowanie do składników majątku przyjętych do używania po dniu 31 grudnia 2023 r. Ważny interes państwa wymaga natychmiastowego wejścia w życie ustawy, a zasady demokratycznego państwa prawnego nie stoją temu na przeszkodzie.

Stan: 11.12.2023 r. – projekt skierowano do opinii Biura Legislacynego Sejmu

Link

Rozporządzenie określa zakres danych, o które należy uzupełnić prowadzone księgi rachunkowe, które podatnicy są obowiązani przesyłać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgodnie z treścią art. 9 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stan: 1.12.2023 r. – projekt znajduje się na etapie opiniowania.

Projektowane rozporządzenie wejdzie w życie z dniem 01.01.2025 r.

Link

Inne

Rozporządzenie weszło w życie z dniem 12 stycznia 2024 r.

Celem projektowanej regulacji jest objęcie systemem monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi przewozu towarów innych niż wymienione w art. 3 ust. 2 pkt 1-3a ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi (Dz. U. z 2023 r. poz. 104, z późn. zm.) wymienionych w załączniku do rozporządzenia Ministra Klimatu z dnia 2 stycznia 2020 r. w sprawie katalogu odpadów. Regulacja dotyczy 11 rodzajów odpadów, w przypadku ich przewozu realizowanego na podstawie art. 5 ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi, jeżeli masa brutto przesyłki towarów jest równa lub przekracza 1000 kg lub jej objętość jest równa lub przekracza 1000 litrów. Sprawowanie lepszego nadzoru nad strumieniem odpadów ma zapobiec prowadzeniu gospodarki odpadami w szarej strefie. Wprowadzenie nadzoru nad przewozami odpadów niebezpiecznych w ruchu krajowym jest istotne ze względu na fakt, że koszt zagospodarowania tych odpadów jest wysoki, a ich porzucenie oddziałuje bardzo negatywnie na środowisko, ze względu na zanieczyszczenia ziemi, a także wód powierzchniowych lub podziemnych, emisje szkodliwych substancji do powietrza przez co stanowi realne zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi oraz dla środowiska. Dodatkowo porzucenie odpadów generuje koszty związane z uprzątnięciem tych odpadów i ich zagospodarowaniem w sposób bezpieczny dla środowiska. Koszty te najczęściej ponoszą samorządy lub państwo. Proponowana zmiana ma na celu zapewnienie lepszego nadzoru nad systemem gospodarki odpadami.

Link

Rozporządzenie weszło w życie z dniem 1 stycznia 2024 r.

Rozporządzenie stanowi wykonanie upoważnienia ustawowego zawartego w art. 61b § 4 ustawy – Ordynacja podatkowa. Rozporządzenie określa katalog podatków, opłat i niepodatkowych należności budżetowych wpłacanych za pośrednictwem mikrorachunku podatkowego identyfikującego podatnika lub płatnika.

Katalog należności został uzupełniony o nowe płatności, dla których zostaną spełnione uwarunkowania techniczno- organizacyjne do dokonywania wpłat za pomocą mikrorachunku podatkowego (CIT-8FR, PIT-PZ, VAT-14, POG-4, POG- 5, POG-P, GHD-1).

Dodane zostały symbole formularzy/tytuły płatności dla dwóch płatności w ramach podatku od towarów i usług:„JPK_V7M” i „JPK_V7K”. Ad 4) W szczególności zaktualizowane zostały opisy dla tytułów płatności „CIT”, „CIT-NZ”, „PIT-NZ”, „PIT-NZS” oraz „VAT-Z” oraz uporządkowane zostały poszczególne grupy płatności w taki sposób, że najpierw wymieniane są podatki, następnie dopłata w grach liczbowych, loteriach pieniężnych i grze telebingo oraz danina solidarnościowa, a na końcu opłaty.

Link

Rozporządzenie weszło w życie z dniem 1 stycznia 2024 r.

Potrzeba wydania niniejszego rozporządzenia wynika z uchylenia w art. 10 ust. 3a pkt 3 i art. 10 ust. 4 pkt 3 uPCC. Pierwszy z tych przepisów nakładał obowiązek na notariuszy, jako płatników podatku od czynności cywilnoprawnych przekazywania naczelnikowi urzędu skarbowego, właściwemu ze względu na siedzibę płatnika, sporządzonej w formie papierowej albo elektronicznej, informacji zawierającej treść aktów notarialnych lub dane z tych aktów, dotyczące czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego. Obecnie obowiązek ten został zastąpiony obowiązkiem informacyjnym, uregulowanym w art. 84a Ordynacji podatkowej przez ustawę o zmianie ustawy CIT.

Przepis ten od dnia 1 marca 2023 r. nałożył na notariuszy obowiązek przekazywania informacji o sporządzonych aktach notarialnych obejmujących czynności prawne, o których mowa w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych, wyłącznie elektronicznie, zgodnie z zasadami określonymi dla przekazywania danych do systemu teleinformatycznego służącego przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu (SI*GIIF), z wykorzystaniem nowego wzoru dokumentu elektronicznego – schemy XSD.

Wskutek drugiej zmiany - uchylenie w art. 10 w ust. 4 pkt 3 uPCC – zmianie uległo upoważnienie do wydania aktu wykonawczego, które nie zawiera już przepisu, na podstawie którego minister właściwy do spraw finansów publicznych w wydawanym na jego podstawie akcie wykonawczym określał zakres oraz sposób przekazywania przez notariuszy informacji zawierających treść aktów notarialnych lub dane z tych aktów dotyczące czynności cywilnoprawnych, z tytułu których są płatnikami podatku.

W porównaniu do obowiązującego rozporządzenia w projekcie:

• zmienił się zakres przedmiotowy projektowanego rozporządzenia, co jest związane z uchyleniem w art. 10 ust. 4 pkt 3 uPCC przez ustawę o zmianie ustawy o CIT,
• zrezygnowano z przepisu określającego sposób przekazywania przez płatników organowi podatkowemu informacji
• zawierających treści aktów notarialnych dotyczących czynności, z tytułu których są płatnikami podatku,
• znowelizowano przepis § 4 ust.3 projektu, określający zakres informacji z rejestru podatku, które mogą być ujęte
• w księdze notarialnej repertorium A, do którego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące tego rejestru,
• inne zmiany mają charakter czysto techniczny i polegają na aktualizacji publikatorów,
• dokonano również zmian we wzorze deklaracji PCC-3, w Części G Informacje dodatkowe, a także w Informacji o pozostałych podatnikach PCC-3/A.

W pozostałym zakresie przepisy nie uległy zmianie, bowiem dotychczasowe rozwiązania funkcjonują dobrze i nie budzą wątpliwości ani płatników ani organów podatkowych.

Link

Ustawa weszła w życie z dniem 31 grudnia 2023 r.

Celem ustawy jest ograniczenie w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do dnia 30 czerwca 2024 r. wpływu podwyżek cen energii elektrycznej, gazu i ciepła na najbardziej wrażliwych odbiorców tych produktów, w tym odbiorców będących gospodarstwami domowymi, jednostkami samorządu terytorialnego, podmiotami użyteczności publicznej. Osiągnięcie tego celu ma nastąpić przez utrzymanie dotychczasowej ochrony najbardziej wrażliwych odbiorców energii elektrycznej, gazu i ciepła, rekompensat dla przedsiębiorstw energetycznych i ciepłowniczych oraz wprowadzenie dodatkowych rozwiązań korygujących obecnie stosowane.

Ochrona odbiorców na rynku energii elektrycznej
Uchwalona ustawa utrzymuje ochronę gospodarstw domowych, budynków użyteczności publicznej oraz jednostek samorządu terytorialnego przed nadmiernym wzrostem cen energii elektrycznej.

Sejm przyjął też poprawkę zakładającą, że analogicznie do 2023 r. stawka maksymalna obejmie małe i średnie przedsiębiorstwa oraz rolników. Wzięto też pod uwagę spółki komunalne prowadzące obiekty sportowe, jak hale sportowe czy baseny.

Ustawa zakłada utrzymanie na okres od 1 stycznia 2024 r. do 30 czerwca 2024 roku cen stosowanych w 2023 r. tj. na podstawie taryf przedsiębiorstw zatwierdzonych przez Prezesa URE albo średnich cen zatwierdzonych taryf sprzedawców z urzędu w specyficznych przypadku braku zatwierdzenia taryf na rok 2022 r.

Przyjęta przez Sejm ustawa zakłada zatem przedłużenie do połowy 2024 roku maksymalnych cen energii elektrycznej dla gospodarstw domowych na poziomie 412 zł za MWh netto (do obecnego poziomu limitu zużycia, pomniejszonego o 50 proc., ponieważ przepisy mają obowiązywać przez pół roku). Powyżej limitu zachowana ma być stawka 693 zł za MWh jako cena maksymalna.

Ograniczenie limitów zużycia energii elektrycznej stosowane w okresie od dnia 1 dnia stycznia 2024 r. do dnia 30 czerwca 2024 r. do 50% dotychczasowych limitów jest obliczone jako 6/12 (pięćdziesiąt procent) dotychczas przyjętych limitów, a więc maksymalnie

• 1,5 MWh dla odbiorcy uprawnionego albo
• 2 MWh (dla prowadzących, w dniu wejścia w życie ustawy, gospodarstwo rolne lub dział specjalny produkcji rolnej oraz w przypadku odbiorcy uprawnionego posiadającego, w dniu wejścia w życie ustawy, Kartę Dużej Rodziny),
• 1,8 MWh (w przypadku odbiorcy uprawnionego posiadającego orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności lub zamieszkującego wspólnie z osobą posiadającą orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności), a także dedykowanej ceny dla rodzinnych ogrodów działkowych.

Dodatkowo, wprowadzono ograniczenie cen energii elektrycznej w ramach wskazanych wyżej limitów dla odbiorców, którzy zawarli umowy z gwarancją stałej ceny przekraczającą limity cen energii elektrycznej dla pozostałych odbiorców uprawnionych.

W ustawie wprowadzono dodatkowo przepisy, które w przypadku zmiany zewnętrznych warunków wykonywania działalności gospodarczej, które wpływają na spadek cen energii elektrycznej wynikających z taryf zatwierdzonych na 2024 r. lub część tego roku, umożliwiają obniżenie cen energii elektrycznej ustalonych w taryfie, przewidując również odpowiednie instrumenty działania w tym zakresie dla Prezesa URE.

Przyjęta ustawa utrzymuje system i mechanizm rekompensat dla przedsiębiorstw energetycznych w okresie 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r., przy czym w przypadku braku zatwierdzenia taryf na 2024 przez Prezesa URE, do chwili ich zatwierdzenia rekompensaty będą wypłacane w wysokości 60% cen stosowanych w 2023 r.

Ochrona odbiorców na rynku gazu
Ustawa utrzymuje cenę maksymalną paliw gazowych oraz stawki opłat za świadczenie usług dystrybucji paliw gazowych stosowane w rozliczeniach z niektórymi odbiorcami paliw gazowych w okresie 1 stycznia 2024 r. do 30 czerwca 2024 r. Zakres podmiotów objętych ochroną – podmiotów uprawnionych – nie uległ zmianie.

Cena maksymalna za gaz pozostanie bez zmian. Podmioty objęte ochroną będą uiszczać opłatę za usługi dystrybucyjne w okresie 1 stycznia 2024 r. do 30 czerwca 2024 r. na poziomie wynikającym z taryfy zatwierdzonej przez Prezesa URE dla operatora systemu dystrybucyjnego na 2022 rok.
Z powyższego obowiązku wyłączeni są sprzedawcy, którzy ustalili w ramach zawartych ze swoimi odbiorcami umów albo zatwierdzonych taryf na 2024 r., ceny korzystniejsze niż cena maksymalna.

W ustawie utrzymano na okres od 1 stycznia 2024 r. do 30 czerwca 2024 r. wsparcie dla odbiorców paliw gazowych w gospodarstwach domowych o najniższych dochodach, którzy jako główne źródło ogrzewania wykorzystują kocioł na paliwa gazowe, wpisany lub zgłoszony do centralnej ewidencji emisyjności budynków, w postaci refundacji podatku VAT.
Ustawa przewiduje wprowadzenie gazowej składki na Fundusz Wypłaty Różnicy Ceny za 2022 r. na podobnych zasadach jak gazowy odpis na Fundusz Wypłaty Różnicy Ceny za 2023 r.

Przedsiębiorstwo wydobywające gaz ziemny przekazuje na rachunek Funduszu Wypłaty Różnicy Ceny gazową składkę na Fundusz Wypłaty Różnicy Ceny w sześciu równych miesięcznych ratach, płatnych w okresie od stycznia 2024 r. do czerwca 2024 r., za poszczególne miesiące kalendarzowe w terminie do 20. dnia danego miesiąca 2024 r.
Zarządca rozliczeń przekazuje środki finansowe zgromadzone z gazowych składek na Fundusz Wypłaty Różnicy Ceny na rachunek Funduszu COVID-19 w terminie do ostatniego dnia miesiąca następującego po miesiącu rozliczenia.

Obowiązek przekazania przez przedsiębiorstwo wydobywające gaz ziemny nowowprowadzonej gazowej składki na Fundusz Wypłaty Różnicy Ceny wykonuje się w odniesieniu do okresu wydobycia gazu ziemnego od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r.

Ochrona odbiorców na rynku ciepła
W art. 4 ustawy przewidziano utrzymanie na okres od 1 stycznia 2024 r. do 30 czerwca 2024 r. przewidzianych obecnie mechanizmów ograniczenia wysokości cen za ciepło i jego dostawę do odbiorców zarówno w systemach ciepłowniczych taryfowanych, w których ceny i stawki opłat podlegają zatwierdzeniu przez Prezesa URE, jak i zwolnionych z obowiązku przedkładania taryf dla ciepła do zatwierdzania Prezesowi URE. Ograniczenie to będzie wynikało z zastosowania najniższej z trzech cen:

1. cen i stawek opłat wynikających ze stosowanych taryf,
2. maksymalnych cen i stawek opłat ustalonych przez Prezesa URE na dzień 30 września 2022 r. powiększone o 40%,
3. cen ciepła wynikających ze średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą obliczonej na podstawie określonych ustawowo cen wytwarzania ciepła dla danego źródła ciepła (gaz, olej, węgiel, OZE) powiększonych o aktualnie stosowane stawki taryfowe opłat dystrybucji ciepła.

Zakres podmiotów objętych ochroną – podmiotów uprawnionych – nie uległ zmianie.

Pozostają nimi gospodarstwa domowe, wspólnoty i spółdzielnie mieszkaniowe, podmioty zobowiązane do dostaw na potrzeby mieszkaniowe i użyteczności oraz podmiotów użyteczności publicznej.

Ustawa przewiduje mechanizm wypłaty i rozliczenia świadczenia wyrównawczego dla przedsiębiorstw energetycznych z tytułu stosowania maksymalnej ceny dostawy, za okres od dnia 1 stycznia 2024 r. do dnia 30 czerwca 2024 r.

Przepisy ustawy zakładają również zmianę zasad w zakresie rozliczenia końcowego mechanizmów wsparcia (rekompensat i wyrównań) dla przedsiębiorstw ciepłowniczych, które kończą się w dniu 31 grudnia 2023 r., które będą następnie miały zastosowanie również do okresu od 1 stycznia 2024 r. do 30 czerwca 2024 r. Obecnie obowiązujące przepisy są bowiem zaprojektowane w taki sposób, że wsparcie udzielane odbiorcom uprawnionym i kwoty otrzymywane przez przedsiębiorstwa ciepłownicze nie są sobie równe, co sprawia, że przedsiębiorstwa w nieuzasadniony sposób ponoszą stratę lub uzyskują zysk, które nie wystąpiłyby, gdyby nie było systemu wsparcia dla odbiorców a przedsiębiorstwa ciepłownicze rozliczały się z odbiorcami uprawnionymi na podstawie stosowanych taryf.

Uchwalona ustawa nowelizuje m. in. ustawę z 17 grudnia 2021 r. o dodatku osłonowym (Dz.U. z 2023 r. poz. 759).

Zgodnie z nowymi przepisami dodatek będzie przysługiwał za okres od 1 stycznia do 30 czerwca 2024 r. i tak jak wcześniej jego wysokość będzie zróżnicowana w zależności od tego, ile osób wchodzi w skład gospodarstwa domowego, oraz tego, czy rodzina ma źródło ogrzewania zasilane węglem – w tym przypadku jest przewidziana wyższa kwota dodatku.

Link

Zmieniono § 2 ust. 2a pkt 5 rozporządzenia. Zrezygnowano ze wskazywania konkretnych pozycji formularzy podatkowych, w których wskazana została wysokość przychodu stanowiąca element podpisu, które nie są uregulowane aktem normatywnym. Zatem zmiana dotyczyć będzie wszystkich formularzy wymienionych w § 2 ust. 2a pkt 5 zmienianego rozporządzenia. Jest to zmiana analogiczna do zmiany wprowadzanej w aktualnie procedowanym projekcie rozporządzenia Ministra Finansów zmieniającego rozporządzenie w sprawie sposobu przesyłania deklaracji i podań oraz rodzajów podpisu elektronicznego, którymi powinny być opatrzone (nr z wykazu prac legislacyjnych Ministra Finansów: 808). Zmiana ta realizuje wniosek Rządowego Centrum Legislacji zawarty w piśmie RCL z dnia 28 grudnia 2022 r. znak RCL.DPG.555.206/2022.

Wprowadzono zmiany ujednolicające w zakresie:

• określenia tzw. „innego podpisu elektronicznego zapewniającego autentyczność”,
• ujednolicenia przywoływanych tytułów formularzy (usunięcie zwrotów: „za rok podatkowy”, „za rok”, „w roku podatkowym”),
• uporządkowanie kolejności i treści przepisów regulujących kwestię urzędowego poświadczenia odbioru (UPO).

Stan: 14.01.2023 r. – projekt znajduje się na etapie uzgodnień

Link